Ulica Stefana Okrzei w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami

W ostatnich latach XIX wieku przy ulicy rozpoczęła działalność manufaktura pończoszniczo-trykotowa Augusta Marschela, przebudowana po 1915 na młyn Fiszela Fuchsa. Obiekt został przejęty w 1930 przez Przetwórczą Spółdzielnię Pracy „Warmłyn”, a jego relikty (ceglana elewacja magazynu) zostały w 1999 wkomponowane w kompleks apartamentowo-usługowy „Symfonia” (nr 23)<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Krasucki | imię = Michał | tytuł = Warszawskie dziedzictwo postindustrialne | wydawca = Fundacja Hereditas | miejsce = Warszawa | data = 2011 | strony = 153 | isbn = 978-83-931723-5-1}}</ref>.

 

 

Od lat 90. XIX wieku przy Brukowej zaczęły powstawać wielkomiejskie eklektyczne kamienice, wśród nich wniesiona w 1906 narożna [[Kamienica Pod Sowami w Warszawie|kamienica Pod Sowami]] (kamienica księcia Witolda Massalskiego i Kruga, nr 26), uważana za najcenniejszą pod względem architektury i klasy wystroju kamienicę czynszową na Pradze<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Zieliński | imię = Jarosław | tytuł = Atlas dawnej architektury ulic i placów Warszawy. Tom 15 | wydawca = Biblioteka Towarzystwa Opieki nad Zabytkami | miejsce = Warszawa | data = 2011 | strony = 267 | isbn = 978-83-88372-42-1}}</ref>.