Franciszek Fabry: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne redakcyjne
Gruzin (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 14:
|miejsce śmierci =
|lata służby =
|siły zbrojne = [[Plik:Wappen Kaisertum Österreich 1815 (Klein).png|20px]] [[Armia Austro-Węgier|cesarska]]<br i/> królewska[[Plik:Orzełek ArmiaII RP.svg|20px]] [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsko Polskie]],<br />
|jednostki = [[6 Armia (II RP)|6 ArmiiArmia]]
|stanowiska = dowódca etapów armii
|wojny i bitwy = [[I wojna światowa]]<br /> [[wojna polsko-bolszewicka]]<br />
Linia 25:
 
== Życiorys ==
Franciszek Fabry urodził się 18 kwietnia 1867 roku w Bóbrce Małopolskiej, w rodzinie Franciszka i Anieli z Missiewiczów{{odn|Stawecki|1994|s=110}}. Ukończył gimnazjum w [[Brzeżany|Brzeżanach]]. W 1890 roku rozpoczął służbę w [[Armia Austro-Węgier|cesarskiej i królewskiej Armiiarmii]]. Dowodził kompanią, batalionem i pułkiem piechoty, po czym przeniesiony został do korpusu oficerów wojsk kolejowych.
 
Od 18 listopada 1918 w Wojsku Polskim. Początkowo był szefem Oddziału Transportów Polowych w [[Armia „Wschód”|Dowództwie „Wschód”]], a 13 lutego 1919 wyznaczony został na stanowisko szefa [[Centralny Zarząd Kolei Wojskowych|Centralnego Zarządu Kolei Wojskowych]]. Następnie zajmował stanowiska dowódcy Etapów [[6 Armia (II RP)|6 Armii]] i inspektora służby transportowej przy Oddziale IV Sztabu [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|Ministerstwa Spraw Wojskowych]]. 22 maja 1920 roku został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 roku w stopniu pułkownika piechoty, w grupie oficerów byłej armii austro-węgierskiej{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 20 z 29 maja 1920 roku, s. 527}}. Pełniąc służbę w Ministerstwie Spraw Wojskowych jego oddziałem macierzystym był [[52 Pułk Piechoty Strzelców Kresowych|52 Pułk Strzelców Kresowych]] w Złoczowie{{odn|Spis oficerów|1921|s=165, 613}}. 1 września 1921 roku przeniesiony został do dyspozycji szefa Sztabu Generalnego, a następnie szefa Departamentu X Ministerstwa Spraw Wojskowych. Od 9 października 1921 roku przebywał na leczeniu szpitalnym, a później na urlopie zdrowotnym. Z dniem 1 sierpnia 1922 roku przeniesiony został w stan spoczynku z prawem noszenia munduru, w stopniu pułkownika{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 19 z 8 lipca 1922 roku, s. 481}}.