Wikipedia

William Boyce (kompozytor): Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 27:
|podpis =
}}
'''William Boyce''' (ochrzczony [[11 września]] [[1711]] w [[Londyn]]ie, zm. [[7 lutego]] [[1779]] tamże) – [[Anglia|angielski]] [[kompozytor]] przełomu [[Muzyka barokowa|baroku]] i [[Klasycyzm w muzyce|klasycyzmu]], uchodzący za jednego z najwybitniejszych angielskich twórców muzyki poważnejkompozytorów [[XVIII wiek|XVIII w.]] Następca [[Maurice Greene (kompozytor)|Maurice'a Greene'a]] na stanowisku ''Master of the King's Musick''.
 
Urodził się w [[Londyn]]ie w 1711. Jako chłopiec był chórzystą w londyńskiej Katedrze św. Pawła, gdzienastępnie jednympo zmutacji jegozaczął nauczycielistudiować (w czasie, gdy Boyce przechodził mutację)muzykę byłu [[Maurice Greene (kompozytor)|Maurice Greene'a]]. W 1734 Boyce został organistą w kaplicy''Oxford uniwersytetuChapel'' w centrum [[Oksford|OxfordzieLondyn]]u. Pełnił taką funkcję organisty w wielu miejscach, aż w końcu w roku 1755 został ''Master of King's Musick''., Wa w 1758 został organistą kaplicy królewskiej.
 
GdyOkoło podroku koniec1758 życiazaczęła Boycepogłębiać ogłuchłsię głuchota Boyca, tak że w końcu musiał porzucić stanowisko organisty i zajpmrzejścprzejść na emeryturę. Zajął się nauczaniem, a także kompletowaniem kompilacji ''Cathedral Music,'' którą w chwili śmierci pozostawił niedokończoną jego nauczyciel Greene pozostawił niedokończoną. To doprowadziło Boyce'a do edycji dzieł takich kompozytorów, jak [[William Byrd]] czy [[Henry Purcell]]. Wiele utworów z tej kolekcji jest wykonywanych do dziś w czasie nabożeństw [[anglikanizm|Kościoła anglikańskiego.]]
 
Po śmierci Boyce'a w 1779 roku stanowisko ''Master of the King's Musick'' przejął [[John Stanley]], a jego muzyka uległa zapomnieniu.
 
== Twórczość ==
Boyce znany jest z cyklu ośmiu symfonii (jako jeden z pierwszych wprowadził formę [[symfonia|symfonii]] na grunt angielski), pisał hymny (''anthems'') i ody. Napisał też [[masque]] ''Peleus i Thetis,'' pieśni oparte na wierszach z cyklu ''Secular Masque'' [[John Dryden|Johna Drydena]], muzykę do sztuk Williama Shakespeare "Burza", "Cymbeline", "Romeo i Julia" i "The Winter's Tale", a także muzykę kameralną, w tym cykl dwunastu sonat triowych. Skomponował także melodię brytyjskiego i kanadyjskiego marszu marynarki ''Heart of Oak''. Tekst został później napisany przez [[David Garrick|Davida Garrick]]<nowiki/>a w 1759 roku dla jego sztuki ''Harlequin's Invasion''. Boyce pisał także muzykę dla rytuałów masońskich.▼
 
▲Boyce znany jest z cyklu ośmiu [[symfonia|symfonii]] (jako jeden z pierwszych wprowadził tę formę [[symfonia|symfonii]] na grunt angielski), pisał hymny (''anthems'') i ody. Napisał też [[masque]] ''Peleus i Thetis,'' pieśni oparte na wierszach z cyklu ''Secular Masque'' [[John Dryden|Johna Drydena]], muzykę do sztuk Williama Shakespeare "Burza", "Cymbeline", "Romeo i Julia" i "The Winter's Tale". Pisał też [[concerto grosso|concerti grossi]], a[[uwertura|uwertury]] takżeoraz muzykę kameralną, w tym cykl dwunastu [[Sonata|sonat]] triowych. Skomponował także melodię brytyjskiego i kanadyjskiego marszu marynarki ''Heart of Oak''. Tekst(tekst został później napisany przez [[David Garrick|Davida Garrick]]<nowiki/>a w 1759 roku dla jego sztuki ''Harlequin's Invasion''). Boyce pisał także muzykę dla rytuałów [[Wolnomularstwo|masońskich]]<ref>Hill, Cecil (1980): ''Masonic music'' (Muzyka masońska), ''The New Grove Dictionary of Music and Musicians'', red. Stanley Sadie, t. 11, str. 753–756</ref>.
 
Podobnie jak [[Charles Avison]], Boyce inspirował się muzycznymi osiągnięciami kompozytorów włoskich, a także twórczością [[Georg Friedrich Händel|Georga Friedricha Händla]], do którego muzyki miał wielki szacunek<ref>Christopher Hogwood, "Händel", Kraków 2010 r., s. 133, 315</ref>.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/William_Boyce_(kompozytor)”