Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (1918–1945): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Lowdown (dyskusja | edycje)
poprawa linków
Linia 2:
 
== Początki resortu w Królestwie Polskim (1917–1918) ==
Pierwsze struktury resortu zostały utworzone jeszcze podczas trwania [[I wojna światowa|I wojny światowej]]. Jednym z organów [[Tymczasowa Rada Stanu|tymczasowej Rady Stanu]] w [[Królestwo Polskie (1917–1918)|Królestwie Polskim]] był [[Wydział wykonawczyWykonawczy tymczasowejTymczasowej Rady Stanu|Departament Spraw Wewnętrznych]], którym kierował dyrektor [[Michał Łempicki]]. Głównymi zadaniami departamentu była organizacja administracji terenowej i statystycznej oraz powszechnej służby zdrowia, a także opracowanie przepisów ordynacji wyborczej dla samorządu miejskiego.
 
Na podstawie dekretu [[Rada Regencyjna|Rady Regencyjnej]] z 3 stycznia 1918 r. o tymczasowej organizacji władz naczelnych w Królestwie Polskim<ref>{{Dziennik Ustaw|1918|1|1}}.</ref> departamenty przekształcono w ministerstwa. Przepisy weszły w życie 1 lutego 1918 r., zgodnie z nimi utworzone zostało Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, któremu podlegały ogólny zarząd krajowy i samorząd lokalny, policja, służba zdrowia, budownictwo i odbudowa kraju, transport wodny, drogi lądowe i środki komunikacji, poczty i telegrafy, naturalizacja państwowa, statystyka ogólna, ubezpieczenia państwowe, nadzór nad prasą.
Linia 48:
 
* '''[[Korpus Ochrony Pogranicza]]''' – utworzony rozkazem Ministra Spraw Wojskowych z 12 września 1924 r., podporządkowany MSW w kwestiach budżetowych i ochrony granicy wschodniej (pozostałe sprawy organizacyjne nadzorował Minister Spraw Wojskowych). Wcześniej podobne zadania w ramach resortu spraw wewnętrznych wykonywały: Bataliony Celne (od 10 września 1921 r.), Straż Graniczna (od 10 listopada 1922 r.), Policja Państwowa (od 1 lipca 1923 r.).
* '''[[Straż Graniczna II RP(1928–1939)|Straż Graniczna]]''' – utworzona rozporządzeniem Prezydenta RP z 22 marca 1928 r.<ref>{{Dziennik Ustaw|1928|37|349}}.</ref>, podporządkowana MSW w kwestiach ochrony granicy północnej, zachodniej i południowej (pozostałe sprawy organizacyjne pozostawały pod nadzorem Ministra Skarbu oraz Ministra Spraw Wojskowych).
 
Od 1918 r. trwał proces stopniowego ujednolicania organizacji władz administracji ogólnej. Ostatecznie zasady te zostały uporządkowane rozporządzeniem Prezydenta RP z 19 stycznia 1928 r.<ref>{{Dziennik Ustaw|1928|11|86}}.</ref> Na jego podstawie w terenie funkcjonowały:
Linia 69:
* '''Nadzwyczajny Komisarz do Walki z Drożyzną''' – urząd powołany uchwałą Rady Ministrów z 1 lutego 1923 r., zlikwidowany uchwałą Rady Ministrów z 23 czerwca 1924 r., następnie jego kompetencje przejął Wydział Aprowizacyjny resortu spraw wewnętrznych.
* '''Państwowe Zakłady Wodociągowe na Górnym Śląsku''' – utworzone rozporządzeniem Ministra Robót Publicznych z 27 lipca 1924 r.<ref>{{Dziennik Ustaw|1924|67|654}}.</ref> i pozostające pod jego nadzorem, od 1 lipca 1932 r. podporządkowane MSW.<ref name="roboty">{{Dziennik Ustaw|1932|51|479}}.</ref>
* '''[[Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - Państwowy Zakład Higieny|Państwowy Zakład Higieny]]''' – utworzony rozporządzeniem Prezydenta RP z 10 czerwca 1927 r.<ref>{{Dziennik Ustaw|1927|54|477}}.</ref> w wyniku połączenia w jedną instytucję Państwowego Zakładu Higieny, Państwowego Zakładu Badania Surowic oraz Państwowego Instytutu Farmakologicznego, podlegał resortowi spraw wewnętrznych do 1 lipca 1932 r., następnie został włączony do zakresu działania Ministra Pracy i Opieki Społecznej<ref name="zdrowie2">{{Dziennik Ustaw|1932|52|493}}.</ref>.
* '''Państwowe Zakłady Badania Żywności i Przedmiotów Użytku''' – utworzone rozporządzeniem Prezydenta RP z 22 marca 1928 r.<ref>{{Dziennik Ustaw|1928|36|343}}.</ref>, podporządkowane MSW do 1 kwietnia 1935 r., następnie zostały włączone do Państwowego Zakładu Higieny podlegającego Ministrowi Opieki Społecznej<ref>{{Dziennik Ustaw|1934|110|977}}.</ref>.
* '''Państwowe Zakłady Przemysłowo-Zbożowe''' – utworzone rozporządzeniem Rady Ministrów z 18 czerwca 1928 r.<ref>{{Dziennik Ustaw|1928|68|623}}.</ref>, były nadzorowane przez resort spraw wewnętrznych do 3 września 1936 r., następnie przekazano je Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych<ref>{{Dziennik Ustaw|1936|67|489}}.</ref>.
Linia 210:
 
==== Statut organizacyjny z 25 września 1931 r. ====
W ciągu 5 lat w ministerstwie zaszło kilka przekształceń i uzupełnień zatwierdzanych kolejnymi rozporządzeniami rządu. Jednolity tekst statutu organizacyjnego MSW został ogłoszony obwieszczeniem ministra z 25 września 1931 r.<ref>{{Monitor Polski|rok=1931|numer=229|pozycja=313}}</ref>
 
* '''Departament Organizacyjny'''
Linia 249:
 
==== Statut organizacyjny z 25 czerwca 1932 r. ====
W związku ze zlikwidowaniem Ministerstwa Robót Publicznych do MSW przyłączono dział techniczno-budowlany<ref name="roboty" />. Z kolei służbę zdrowia powierzono Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej<ref name="zdrowie2" />. Obie reformy zostały wprowadzone 1 lipca 1932 r. Tego samego dnia moc obowiązującą uzyskała uchwała Rady Ministrów z 25 czerwca 1932 r.<ref>{{Monitor Polski|rok=1932|numer=148|pozycja=182}}</ref> nadająca resortowi statut organizacyjny bez określenia wewnętrznego podziału departamentów (w praktyce pozostawiono funkcjonujące dotychczas wydziały). Sprawy dotyczące kierownictwa ministerstwa przejął po Departamencie Organizacyjnym nowo utworzony Gabinet Ministra.
 
* Departament Polityczny
Linia 328:
 
=== Cywilne służby specjalne ===
Równolegle z kształtowaniem się [[wywiad wojskowy|wojskowych organów wywiadowczych]] ([[Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego|Oddział II Sztabu Generalnego WP]]) w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych podjęto próbę utworzenia odrębnego pionu cywilnych służb w celu zapewnienia bezpieczeństwa odradzającego się państwa polskiego. W drugiej połowie 1918 r. w ministerstwie zorganizowano '''Biuro Wywiadowcze'''. Głównym jego zadaniem było przeciwdziałanie wpływom bolszewickim w społeczeństwie oraz kontrola politycznej działalności mniejszości narodowych. Wobec niewielkiej skuteczności biuro zostało rozwiązane w marcu 1919 r. i zastąpione przez '''Wydział Informacyjny''', który również nie spełnił pokładanych w nim nadziei.
 
W związku z faktem, iż funkcje informacyjno-polityczne spełniały także struktury Milicji Ludowej ('''Oddział Wywiadowczy''') oraz Policji Komunalnej ('''Inspektorat Defensywy Politycznej'''), podjęto decyzję o zintegrowaniu i usprawnieniu wszystkich służb wywiadu politycznego. Po ostatecznym uformowaniu się jednolitych organów porządku publicznego w październiku 1919 r. sprawy bezpieczeństwa wewnętrznego przekazano Policji Państwowej, natomiast polityczny nadzór powierzono Sekcji, a później Departamentowi Bezpieczeństwa Publicznego i Prasy. Nowo powstały '''Inspektorat Defensywy Politycznej KG PP''' zajmował się inwigilacją oraz zwalczaniem organizacji i grup społecznych uznawanych za zagrożenie dla państwa. Od listopada 1920 r. jednostka funkcjonowała pod nazwą '''Wydział IV D KG PP''', stopniowo rozbudowywano również komórki terenowe (ekspozytury i agentury).