Wersja z 16:01, 12 mar 2013 edytuj Addbot (dyskusja \| edycje) 748 218 edycji m Bot: Migrating 7 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q647897 (translate me) ← poprzednia edycja		Wersja z 09:04, 2 paź 2018 edytuj anuluj edycję Witia (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 13 961 edycji Rozbudowa hasła następna edycja →
Linia 1: [[Plik:Panstwo mieclawa.svg\|thumb\|270px\|{{legenda\|#FFFFD2\|Jaćwież około 1040 roku}}]] '''Jaćwież''' (''Sudawia'', ''Sudowia'') – ziemie zajmowane do ok. [[XIII wiek\|XIII]] wieku przez bałtyjskie plemię [[Jaćwingowie\|Jaćwingów]]. Obejmowały one obszary między [[Biebrza\|Biebrzą]] na południu, [[Niemen\|Niemnem]] na wschodzie, Niemnem i [[Szeszupa\|Szeszupą]] na północy oraz puszczami na wschód od jezior [[Mamry]] i [[Śniardwy]] (mniej więcej na południe od dzisiejszej [[Gołdap]]i) oraz rzeką Łęg (dzisiejsza nazwa [[Ełk (rzeka)\|Ełk]]) na zachodzie (większość tych terenów to dzisiejsza [[Suwalszczyzna]]). == Granice i obszar == Granice i obszar Jaćwieży są przedmiotem dyskusji wśród badaczy{{odn\|Engel\|Iwanicki\|Iwanowska\|Sobczak\|2013\|s=45}}. Wynika to z niewielkiej ilości dostępnych przekazów – skąpe źródła z XIII i XIV wieku dają tylko minimalne dane, pozwalające zorientować się w położeniu geograficznym Jaćwieży u schyłku jej istnienia w XIII wieku{{odn\|Kamiński\|1953\|s=37}}. W wyznaczaniu obszaru Jaćwieży pomocne są też badania nad późniejszym osadnictwem polskim, ruskim i litewskich na ziemiach pojaćwieskich, badania archeologiczne, a także występowanie nazw geograficznych pochodnych od nazw Jaćwingów, Sudowów i Dajnowa{{odn\|Kamiński\|1953\|s=37, 63}}. Większość granic Jaćwieży miało charakter naturalny – tworzyły je bory, moczary i rzeki{{odn\|Kamiński\|1953\|s=62}}. W miejscach zwężenia borów i moczarów granice umacniano prawdopodobnie zasiekami ze zwalonych pni i gałęzi{{odn\|Kamiński\|1953\|s=62}}. Szlaki drożne wnikały na teren Jaćwieży w niewielu miejscach{{odn\|Kamiński\|1953\|s=62}}. Szlakami tymi posługiwali się Jaćwingowie podczas wypraw na ziemie sąsiadów, a także oddziały nieprzyjaciół najeżdżające ziemie Jaćwieży{{odn\|Kamiński\|1953\|s=62}}. === Hipotezy === W literaturze przedmiotu spotykane są m.in. poniższe propozycje granic Jaćwieży: * [[Puszcza Romincka]] na północy, pas między [[Niemen\|Niemnem]] i [[Szeszupa\|Szeszupą]] na północy, Niemen wschodzie, [[Biebrza]] na południu, [[Ełk (rzeka)\|Ełk]] (Łęg) na zachodzie ([[Aleksander Kamiński\|A. Kamiński]]){{odn\|Kamiński\|1953\|s=45, 51, 57–58, 60–62}} * środkowy bieg Szeszupy na północy, środkowy bieg Niemna na wschodzie, dorzecze Biebrzy i [[Supraśl (rzeka)\|Supraśli]] na południu, linia [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich\|Wielkich Jezior Mazurskich]] na zachodzie (M. Engel, P. Iwanicki, G. Iwanowska, C. Sobczak){{odn\|Engel\|Iwanicki\|Iwanowska\|Sobczak\|2013\|s=45}} == Zobacz też == * [[Jaćwingowie]]▼ * [[Bałtowie]] * [[Prusowie]] == Przypisy == {{Przypisy}} == Bibliografia == * {{Cytuj \| tytuł = Archaeologica Hereditas \| data = 2013 \| wydawca = Wydawnictwo Fundacji Archeologicznej \| miejsce = Warszawa; Zielona Góra \| rozdział = Grodziska Jaćwieży w perspektywie badań Działu Archeologii Bałtów Państwowego Muzeum Archeologicznego w Warszawie \| autor r = Engel, Marcin; Iwanicki, Piotr; Iwanowska, Grażyna; Sobczak, Cezary \| s = 45–63 \| tom = 2 \| isbn = 978-83-932546-7-5 \| odn = tak}} * {{Cytuj książkę \| nazwisko = Kamiński \| imię = Aleksander \| tytuł = Jaćwież. Terytorium, ludność, stosunki gospodarcze i społeczne \| rok = 1953 \| wydawca = Łódzkie Towarzystwo Naukowe \| miejsce = Łódź \| odn = tak}} ▲* [[Kategoria:Jaćwingowie]] [[Kategoria:Suwalszczyzna]] [[Kategoria:Hasła kanonu polskiej Wikipedii]]

Jaćwież: Różnice pomiędzy wersjami