Adolf Szyszko-Bohusz: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
OOP |
|||
Linia 45:
Po wybuchu II wojny światowej, 2 września 1939 r. Szyszko-Bohusz wziął udział w naradzie dotyczącej sposobu ratowania wawelskich zbiorów. Wobec braku połączenia telefonicznego z Warszawą, gdzie znajdował się przygotowany kilka miesięcy wcześniej plan ewakuacji dla Wawelu, sprzeciwił się on stanowczo wywiezieniu skarbów z Krakowa, argumentując, że ewakuacja narazi je na pełną niebezpieczeństw wędrówkę bombardowanymi i zatłoczonymi drogami lub liniami kolejowymi. Ostatecznie zmienił jednak zdanie pod wpływem argumentacji przedstawionej przez kustosza muzeum dra [[Stanisław Świerz|Stanisława Świerz-Zaleskiego]] i kierownika administracji zamku dra Stanisława Taszakowskiego<ref>Marek Żukow-Karczewski, ''Początek wędrówki wawelskich skarbów'', „Echo Krakowa”, 6 IX 1994 r., nr 173 (14245).</ref>.
W czasie wojny pracował za zgodą władz podziemnych jako rysownik w prywatnym biurze niemieckim na Wawelu i działał w tajnym Komitecie Wawelskim. W 1945 powrócił na przedwojenne stanowisko na Wawelu, piastując je do 1946. W 1945 uczestniczył również w organizowaniu Wydziału Architektury na
Publikował w „Architekcie” i „Głosie Plastyków”.
| |||