Wojciech Januszewicz: Różnice pomiędzy wersjami

Wojciech Januszewicz jeszcze w czasie uczęszczania do szkoły średniej ukończył kurs pilotażu szybowców. Po kursie szybowcowym starał się o przyjęcie do [[Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych|dęblińskiej Szkoły Orląt]], mimo dobrego zdrowia nie został jednak do niej przyjęty ze względu na niski wzrost. Po próbie dostania się do szkoły lotniczej rozpoczął szkolenie w szkole oficerów piechoty. Po jej ukończeniu otrzymał 15 sierpnia 1934 roku promocję na stopień podporucznika i przydział do [[21 Pułk Piechoty "Dzieci Warszawy"|21 pułku piechoty „Dzieci Warszawy”]]. Po wielu staraniach udało mu się dostać na kurs pilotażu samolotów myśliwskich i w końcu 1936 roku został przydzielony jako pilot do [[111 Eskadra Myśliwska|111 eskadry myśliwskiej]]. 19 marca 1938 roku Januszewicz uzyskał awans na stopień porucznika pilota i został mianowany zastępcą dowódcy eskadry, która rok później weszła w skład broniącej rejonu Warszawy [[Brygada Pościgowa|Brygady Pościgowej]]<ref>{{Cytuj pismo |nazwisko = |imię = |autor link = |tytuł = Kosynier z Brygady |czasopismo =Militaria |wolumin =17 |wydanie = |strony =4 |data =2007 |wydawca =Militaria XX wieku |miejsce = |issn =1732-4491 |doi =}}</ref>.

 

 

Następnie poprzez Rumunię został ewakuowany do Francji gdzie walczył w [[Polskie Siły Powietrzne we Francji|Polskich Sił Powietrznych we Francji]]. Po przejściu szkolenia w [[Lyon]]ie został mianowany dowódcą [[Klucz Frontowy (Jan)|Klucza Frontowego „Jan”]] we francuskim dywizjonie myśliwskim ''Groupe de Chasse'' II/7. Do walki przystąpił wraz z pierwszą grupą polskich lotników 30 maja [[1940]] roku. Niestety kolejnego zwycięstwa na niebie Francji nie odniósł. Wkrótce przyszła klęska i Januszewicz poprzez [[Tunis]] i [[Gibraltar]] dotarł do Wielkiej Brytanii.