Messerschmitt Bf 110: Różnice pomiędzy wersjami

W powszechnej ocenie niemieckich pilotów, Bf 110B był samolotem zwrotniejszym i łatwiejszym w pilotażu od Bf 110C, choć z odczuwalnym niedoborem mocy<ref name=mari>Marius Emmerling: ''I./ZG 1 w kampanii wrześniowej 1939'', "Militaria XX wieku" nr 3(42)/2011, s.10-11</ref>. W wersji C wraz ze wzrostem prędkości opór sterów stopniowo zwiększał się, zmuszając pilota do użycia coraz większej siły przy zmianie kierunku lub wysokości lotu. Tym samym reakcje samolotu następowały z wyraźnym opóźnieniem. Jedyną zaletą Bf 110C były więc mocniejsze silniki i tym samym znacznie lepsze osiągi. Z uwagi na obciążenia działające na stery i duży promień skrętu, zalecano unikać walki z jednomiejscowymi myśliwcami, zwłaszcza walki kołowej<ref name=mari/>.

[[Kampania wrześniowa]] w Polsce stanowiła pierwszy sprawdzian bojowy zarówno Bf 110, jak też opracowanej koncepcji jego użycia. [[PZL P.11]] będące na wyposażeniu polskich eskadr myśliwskich wielokrotnie brały udział w powietrznych pojedynkach z Zerstörerami. Zwrotniejsze, prowadzonebędąc przezod lepiejnich wyszkolonych pilotów, uzyskiwały przewagę nad mało zwrotnymi, ociężałymi Bf 110{{fakt|data=2010-11}}zwrotniejsze. Jednak brak silnego uzbrojenia PZL P.11 powodował, iż wiele trafionych i uszkodzonych Bf 110 powracało na lotnisko. EfektemZ trafieniakolei PZLprzewagą Bf 110 była prędkość i silne uzbrojenie – efektem trafienia P.11 salwą z 4 karabinów [[Karabin maszynowy MG 17|MG 17]] i 2 nkm [[Działko MG FF|MG FF]] 20&nbsp;mm były poważne uszkodzenia struktury płatowca, jego podzespołów, usterzenia oraz zerwanie dużych fragmentów poszycia. Większość z tych samolotów często była porzucana na lotniskach ze względów na rozmiar zniszczeń dokonanych przez ostrzał. W trakcie [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] piloci PZL P.11 zestrzelili 5 Bf 110C i 2 Bf 110B, a także uszkodzili 4 Bf 110C i 1 Bf 110B{{fakt|data=2010-11}}. Dopiero sukcesy w walkach z brytyjskimi i francuskimi samolotami w [[1940]] roku wyrobiły Bf 110 opinię doskonałych i groźnych samolotów{{fakt}}. Jednak w czasie [[Bitwa o Anglię|bitwy o Anglię]] w drugiej połowie 1940 roku pojedynki z nowoczesnymi myśliwcami brytyjskimi [[Supermarine Spitfire]] i [[Hawker Hurricane]] ponownie zweryfikowały tę ocenę. Luftwaffe w bitwie o Anglię od lipca do końca września [[1940]] roku straciła w walkach 214 Bf 110, co stanowiło 60% stanu z 29 czerwca tego roku. Od [[1941]] roku używano ich z o wiele lepszym efektem jako [[Nocny myśliwiec|myśliwców nocnych]] (wersje Bf 110G oraz Bf 110H). Były używane jako [[samolot myśliwsko-bombowy|myśliwce bombardujące]] (w tzw. pułkach niszczycieli), myśliwce nocne i [[myśliwiec przechwytujący|przechwytujące]] (w walkach z bombowcami alianckimi). Wyposażenie nowszych wersji w [[radar]] oraz dodatkowe działka sprawiło, że stały się one groźne dla bombowców brytyjskich latających na nocne wyprawy. Samoloty te z czasem przejęły główny ciężar obrony Rzeszy przed nocnymi nalotami alianckimi.