II wojna światowa: Różnice pomiędzy wersjami

22 czerwca 1941 roku III Rzesza wypowiedziała wojnę<ref>{{cytuj stronę| url =http://www.pbs.org/behindcloseddoors/pdfs/NaziInvasionDeclaration.pdf | tytuł = Instrukcja dla ambasadora Niemiec w Związku Radzieckim Schulenburga z 21 czerwca 1941 roku| autor =| język = en | data dostępu = 2011-02-16}}</ref> i dokonała zbrojnej agresji na [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Związek Radziecki]], co otworzyło po raz pierwszy od października 1939 [[front wschodni (II wojna światowa)|front wschodni]] II wojny światowej. Historiografia sowiecka, a następnie rosyjska określa wojnę niemiecko-sowiecką jako [[Wielka wojna ojczyźniana|wielką wojnę ojczyźnianą]]<ref>Aby wymazać z pamięci wcześniejszy sojusz Hitlera i Stalina. Było to pierwotnie określenie propagandowe nawiązujące świadomie do wojny z 1812 roku prowadzonej przez Rosję z [[Napoleon Bonaparte|koalicją napoleońską]] tak określanej w tradycyjnej historiografii rosyjskiej.</ref>. W działaniach wojennych sojusznikami Rzeszy były [[Rumunia]], [[Finlandia]], [[Węgry]], [[Włochy]] oraz oddziały ochotników z Belgii, Holandii, Francji i Hiszpanii. W pierwszych miesiącach wojny [[Armia Czerwona]] ponosiła olbrzymie straty w ludziach i sprzęcie, a wojska niemieckie zajęły rozległe obszary dzisiejszej [[Ukraina|Ukrainy]], [[Białoruś|Białorusi]] i republik nadbałtyckich, docierając aż pod [[Petersburg|Leningrad]] i [[Moskwa|Moskwę]]. Grudniowa kontrofensywa sowiecka pod Moskwą odrzuciła jednak Niemców spod bram miasta. Zakrojone na dużą skalę działania zaczepne Sowieci [[Kontrofensywy sowieckie 1941/1942|kontynuowali na początku 1942 roku]], jednak zakończyły się one niepowodzeniem. Umożliwiło to odzyskanie inicjatywy strategicznej przez wojska niemieckie.

 

 

=== Ruch oporu w okupowanej Europie ===