Irena Byrska: Różnice pomiędzy wersjami

Ukończyła Wyższą Szkołę Ogrodniczą w Warszawie. Po studiach pracowała jako nauczycielka przyrody i uczęszczała do szkoły dramatycznej. Przed wojną pracowała jako aktorka w teatrach w [[Ryga|Rydze]] i w [[Wilno|Wilnie]]. Od 1928 do 1929 pracowała jako aktorka w [[Teatr Ateneum|Teatrze Ateneum]] w Warszawie. W latach 1933-1935 związana była z [[Teatr Reduta|Teatrem Reduta]], w latach 1935-1939 współpracowała z [[Polskie Radio|Polskim Radiem]] w Warszawie jako aktorka i reżyser. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] prowadziła tajne zajęcia teatralne i pomagała więźniom [[Pawiak]]a. Po wojnie prowadziła teatr w Opolu, zajęcia w warszawskiej PWST oraz pracowała w Toruniu, gdzie w Teatrze Ziemi Pomorskiej reżyserowała sztuki. W latach 1952-59 reżyserowała, a także od 1 października do 31 grudnia 1958 pełniła funkcję kierownika artystycznego Teatru im. Żeromskiego w Kielcach. Od 13 lipca 1955 do 31 grudnia 1958 kierowała utworzonym przy tym teatrze Studiem Teatralnym. W 1959 przeniosła się do [[Poznań|Poznania]]. Na początku lat 60. zainicjowała w TVP cykl widowisk dla szkół. W latach 1962-1966 była dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru im. Juliusza Osterwy w [[Gorzów Wielkopolski|Gorzowie Wielkopolskim]]. Współpracowała jako reżyser ze scenami w [[Łódź|Łodzi]], [[Wałbrzych]]u, [[Nowa Huta|Nowej Hucie]], [[Opole|Opolu]], [[Gdynia|Gdyni]], [[Gdańsk]]u, [[Kielce|Kielcach]] i [[Poznań|Poznaniu]]. Jako pedagog pracowała w warszawskim [[Teatr Guliwer|Teatrze Guliwer]]. Podczas [[Stan wojenny w Polsce (1981–1983)|stanu wojennego]] towarzyszyła wielu działaniom ludzi pracujących w podziemiu.