Stanisław Kuniczak: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: drobne merytoryczne |
→Życiorys: poprawa linków |
||
Linia 25:
== Życiorys ==
Kształcił się w C. K. Gimnazjum VIII we Lwowie, skąd podczas I wojny światowej odszedł do [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionów Polskich]]<ref>{{Cytuj książkę | tytuł = Sprawozdanie Dyrekcyi C. K. Gimnazyum VIII we Lwowie za rok szkolny 1913 | miejsce = Lwów | data = 1913 | strony = 105 | url = http://www.pbc.rzeszow.pl/publication/6393}}</ref><ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Stefan Legeżyński]] | tytuł = Ósme gimnazjum we Lwowie | czasopismo = Biuletyn | wydawca = Koło Lwowian w Londynie | wolumin = Nr
W listopadzie 1918 wziął udział w [[Orlęta Lwowskie|obronie Lwowa]] po czym pełnił służbę w Szkole Podchorążych Artylerii i [[1 Pułk Artylerii Lekkiej Legionów|1 pułku artylerii polowej Legionów]] (do grudnia 1920). W latach 1920–1924 pełnił służbę w [[29 Pułk Artylerii Lekkiej|29 pułku artylerii polowej]] w Grodnie, a w latach 1924–1933 w [[5 Lwowski Pułk Artylerii Lekkiej|5 pułku artylerii lekkiej]] we Lwowie. W latach 1933–1935 był słuchaczem Kursu Normalnego [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie. Po ukończeniu studiów do 1938 kierował Ekspozyturą Nr IV [[Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego|Oddziału II Sztabu Głównego WP]] w [[Katowice|Katowicach]]. W 1938 kierował placówką wywiadowczą „Boruta” w [[Wiedeń|Wiedniu]]. Po Anschlussie Austrii aresztowany przez [[Gestapo]]. Uwolniony na prośbę rządu polskiego, oficjalnie na prośbę władz niemieckich. W czasie [[kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939 pełnił służbę w Oddziale II w Sztabu [[Armia „Kraków”|Armii „Kraków”]].
| |||