Wikipedia

WrestleMania III: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
Boty
536 211 edycji
m bot poprawia: tą → tę
WP:SK, lit., drobne redakcyjne
Linia 1:
{{Gala wrestlingu infobox
|Nazwa = WrestleMania III
|Grafika =
|Opis grafiki =
|Motto gali = Bigger! Better! Badder!
|Motyw muzyczny = „Who's Zommin' Who?” - [[Aretha Franklin]]
|Promocja = [[WWE|World Wrestling Federation]]
|Brandy =
|Sponsor =
|Data = 29 marca 1987<ref name=slam/>
|Widownia = 93 173<ref name=slam/><ref name=factstats/><ref name=MTV/><ref name=top25/><ref name=80s26/><ref name=ecw/>
|Hala = [[Silverdome|Pontiac Silverdome]]<ref name=slam/>
|Miejsce = [[Pontiac (Michigan)|Pontiac]], [[Michigan]]<ref name=slam/>
|Gala network poprzednia =
|Gala network następna =
|Gala ppv poprzednia = [[WrestleMania 2]]
|Gala ppv następna = [[Survivor Series (1987)]]
|Cykl gal1 = [[WrestleMania]]
|Gala poprzednia1 = [[WrestleMania 2]]
|Gala następna1 = [[WrestleMania IV]]
|Cykl gal2 =
|Gala poprzednia2 =
|Gala następna2 =
}}
'''WrestleMania III''' była trzecią edycją gali [[pay-per-view]] [[WrestleMania|WrestleManii]], która została wyprodukowana przez [[WWE|World Wrestling Federation]]. Gala miała miejsce 29 marca 1987 na [[Silverdome|Pontiac Silverdome]] w [[Pontiac (Michigan)|Pontiac]] w [[Michigan]]<ref name=slam>{{cytuj stronę|url=http://slam.canoe.ca/Slam/Wrestling/Wrestlemania20/WrestleMania3.html|tytuł=Steamboat – Savage rule WrestleMania 3|nazwisko=Powell|imię=John|praca=Slam! Sports|opublikowany=[[Canadian Online Explorer]]|data dostępu=2007-10-14}}</ref>.
Linia 27:
Gala jest głównie znana z tego, że pobiła rekord w ilości fanów na stadionie otwartym w Ameryce - 93 173<ref name=slam/>. Gala jest określana jako szczyt wzrostu popularności wrestlingu w latach '80<ref name=slam/><ref name=MTV>{{cytuj stronę|url=http://newsroom.mtv.com/2010/03/29/wrestlemania-attendance/|tytuł=WrestleMania III Breaks Attendance Record: Wake-Up Video|nazwisko=Anderson|imię=Kyle|opublikowany=[[MTV]]|data dostępu=2010-09-08|data=2010-03-29}}</ref><ref name=about>{{cytuj stronę|url=http://prowrestling.about.com/od/wrestlemania/p/wm3.htm|tytuł=WrestleMania III|nazwisko=Cohen|imię=Eric|opublikowany=About|data dostępu=2007-10-19}}</ref><ref>{{cytuj stronę|url=http://www.canoe.ca/SlamWrestlingGuestColumn/schramm_99may7.html|tytuł=A history of crowds|nazwisko=Schramm|imię=Chris|opublikowany=SLAM! Wrestling|data dostępu=2007-07-27|data=1999-05-07}}</ref>. Rekord ten został pobity 14 lutego 2010 gdzie odbyło się NBA All-Star Game. Na [[Cowboys Stadium]] pojawiło się 108 713 fanów<ref name="AP recap">{{cytuj stronę|url=http://espn.go.com/nba/recap?gameId=300214032|tytuł=East wins in front of biggest crowd to watch hoops game |praca=ESPN.com|opublikowany=ESPN Internet Ventures|data=14 lutego 2010|data dostępu=15 lutego 2010}}</ref>. Dopiero w 2016, na [[WrestleMania 32|WrestleManii 32]] pojawiło się więcej, bo aż 101 763 widzów, bijąc rekord w federacji po prawie trzydziestu latach. Federacja wygenerowała zyski w wysokości 1.6 miliona dolarów z samej sprzedaży biletów<ref>{{cytuj pismo|tytuł=Sex, Lies and Headlocks: The Real Story of Vince McMahon and the World Wrestling Federation|publisher=[[Crown Publishing Group]]|last1=Assael|first1=Shaun|last2=Mooneyham|first2=Mike|page=72|year=2002|isbn=978-0-609-60690-2}}</ref>. Prawie milion fanów obejrzało galę w 160 telewizjach przemysłowych w północnej Ameryce<ref name=slam/>. Szacunkowa ilość oglądających przez pay-per-view wynosi kilka milionów ludzi i przychody z nadawania PPV wynoszą 10.3 milionów dolarów, bijąc rekord w owym czasie<ref>{{cytuj pismo|tytuł=Ringside: A History of Professional Wrestling in America|first=Scott M.|last=Beekman|publisher=Greenwood Press|year=2006|isbn=0-275-98401-X|page=128}}</ref>.
 
== Przygotowania ==
Tak samo jak w przypadku poprzednich [[WrestleMania|edycji WrestleManii]], WrestleMania III była reklamowana kilka miesięcy z wyprzedzeniem. W głównej rywalizacji występowali [[André the Giant]] i [[Hulk Hogan]]. André odwrócił się przeciwko swojemu przyjacielowi, [[WWE World Heavyweight Championship|WWF Championowi]] Hoganowi<ref name=top21>{{cytuj stronę|url=http://www.wwe.com/shows/wrestlemania/history/top21|tytuł=Top 22 Matches in WrestleMania History|opublikowany=WWE|data dostępu=2007-10-17|data=March 2007}}</ref>. Kiedy to Hogan otrzymał trofeum za bycie posiadaczem tytyłutytułu od trzech lat<ref name=bigone>{{cytuj stronę|url=http://www.wwe.com/inside/listthis/ruggedroadstomania/roadstomania1|tytuł=The Big One|nazwisko=McAvennie|imię=Mike|data=2007-03-30|data dostępu=2007-10-19|opublikowany=WWE}}</ref>, André, jego dobry przyjaciel, przyszedł i gratulował zdobycia nagrody<ref name=80s38>{{cytuj pismo|tytuł=Main Event: WWE in the Raging 80s|last=Shields|first=Brian|publisher=Simon and Schuster|yeardata=2006|isbn=1-4165-3257-9|page=38}}</ref>. Krótko potem, André zdobył znacząco mniejsze trofeum za bycie „niepokonanym w WWF przez 15 lat”<ref name=bigone/> i Hogan przyszedł do ringu pogratulować, lecz André był widocznie niezachwycony i podczas przemowy Hogana opuścił ring. Niedługo później podczas edycji talk-segmentu ''Piper's Pit'', [[Bobby Heenan]], długoletni rywal Hogana, został nowym menadżerem André<ref name=top25/>. André wtedy wyzwał Hogana do stoczenia pojedynku o tytuł na WrestleManii III i zaatakował Hogana, rwąc jego koszulkę i naszyjnik<ref name=slam/><ref name=80s26>{{cytuj pismo|tytuł=Main Event: WWE in the Raging 80s|first=Brian|last=Shields|publisher=Simon and Schuster|year=2006|isbn=1-4165-3257-9|page=26}}</ref><ref name=80s38/>.
 
Inną główną rywalizacją zmierzającą na galę była pomiędzy [[Ricky Steamboat]]em i [[WWE Intercontinental Championship|WWF Intercontinental Championem]] [[Randy Savage]]m. Ich rywalizacja rozpoczęła się podczas pojedynku o tytuł pomiędzy tą dwójką, kiedy to Savage zaatakował Steamboata witającego się z fanami wokół ringu<ref name=slam/>. Savage popchnął Steamboata przez barierkę ochronną i wykonał elbow shota na gardło Steamboata, a po chwili zrzucił dzwon ringowy na gardło z górnej liny, kontuzjując jego krtań, przez co Steamboat został wysłany do szpiatalaszpitala<ref name=slam/><ref name=top21/>. To rozpoczęło długą i gorzką rywalizację, która trwała sześć miesięcy, zawierając kilka krwawych pojedynków i ostatecznie miała mieć zakończenie na WrestleManii<ref name=top10>{{cytuj stronę|url=http://web.archive.org/web/20071015121445/http://findarticles.com/p/articles/mi_m0FCO/is_6_4/ai_98249762|tytuł=Mania madness: The top 10 matches from the fabled history of WWE's showcase event|nazwisko=Loria|imię=Keith|opublikowany= Wrestling Digest|data dostępu=2007-10-14|data=April 2003}}</ref>. [[George Steele|George „The Animal” Steele]] zawsze towarzyszył Steamboatowi, zaś Savage'owi towarzyszyła jego żona, [[Miss Elizabeth]]<ref name=top25>{{cytuj pismo|url=http://web.archive.org/web/20071015121440/http://findarticles.com/p/articles/mi_m0FCO/is_4_4/ai_94123536|tytuł=The main events: ladies and gentlemen, may we present the 25 most memorable matches in the last 25 years|last=Eck|first=Kevin|publisher=Wrestling Digest|accessdate=2007-10-14|datedata=Decembergrudzień 2002}}</ref>.
 
Rywalizacja [[Billy Jack Haynes|Billy’ego Jacka Haynesa]] i [[Hercules (wrestler)|Hercules Hernandeza]] rozpoczęła się, gdy Bobby Heenan drażnił Haynesa, mówiąc mu, że to Hercules jest prawdziwym mistrzem ruchu full nelson; doprowadziło to do ataku Herculesa na Haynesa na ''Superstars of Wrestling'' i ostatecznie do walki na WrestleManii. Walka była reklamowana jako „Full Nelson Challenge”<ref name=wweresults/>.
Linia 36:
Kolejną rywalizacją zmierzającą na galę była pomiędzy [[Harley Race]]m i [[Junkyard Dog]]iem. Kiedy to po [[The Wrestling Classic]] postanowiono utworzyć turniej [[King of the Ring]], Harley Race wygrał cały turniej i zaczął się określać jako „King” Harley Race, wchodząc do ringu z królewską koroną i peleryną przy klasycznej muzyce<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.wwe.com/superstars/halloffame/inductees/harleyrace/bio/|tytuł=Hall of Fame Bio: Harley Race|opublikowany=WWE|data dostępu=2009-09-16}}</ref>. Po zdobyciu każdego ze zwycięstw, Race wymagał od przeciwnika pokłonu przed nim. Czasami, menadżer Race'a, Bobby Heenan, ciągnął za włosy rywala i zmuszał do wykonania tej czynności<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.kayfabememories.com/Wrestlers/WLrace-2.htm|tytuł=Harley Race Page 2|nazwisko=Owens|imię=Chris|opublikowany=Kayfabe Memories|data dostępu=2007-10-17}}</ref>. Junkyard Dog zaprotestował o byciu Race'a jako samozwańczy monarcha WWF, co doprowadziło do walki na ''Saturday Night's Main Event'', gdzie król i menadżer próbowali zmusić Junkyard Doga do wykonania pokłonu. Ostatecznie doprowadziło to do walki na WrestleManii ze stypulacją, iż przegrany będzie musiał wykonać pokłon wygranemu<ref name=wweresults>{{cytuj stronę|url=http://www.wwe.com/shows/wrestlemania/history/wm3/results/|tytuł=WrestleMania III Results|opublikowany=WWE|data dostępu=2007-10-17}}</ref>.
 
26 stycznia 1987, [[The British Bulldogs]] stracili [[WWE World Tag Team Championship|WWF Tag Team Championship]] na rzezrzecz [[The Hart Foundation]] w walce, gdzie [[Dynamite Kid]] z kontuzją pleców musiał być zaniesiony do ringu przez [[Davey Boy Smith]]a i nie brał fizycznie udziału w walce. [[Dangeroud Danny Davis|Danny Davis]] był sędzią i zezwalał na nielegalne ruchy drużynowe<ref name=HartFoundation>{{cytuj stronę|url=http://www.wwe.com/inside/titlehistory/worldtagteam/30445413212221|tytuł=Hart Foundation's first reign|opublikowany=WWE|data dostępu=2007-07-26}}</ref>. Po otrzymaniu przerwy od występów, Bulldogs później kontynuowało rywalizację z The Hart Foundation, gdzie wraz z [[Tito Santana|Tito Santaną]] zmierzyli się przeciwko Hartom i sędziemu Dannym Davisem w sig-man tag team matchu na WrestleManii III<ref name=wweresults/>. Walka została określona jako revenge match, gdyż Santana wcześniej miał problemy z Davisem, gdzie będąc sędzią, pomógł Randy'emu Savage zdobyć tytuł Intercontinental.
 
Piosenkarz rockowy i obywatel Detroit [[Alice Cooper]] towarzyszył [[Jake Roberts|Jake'owi Robertsowi]] przy narożniku podczas meczu z [[The Honky Tonk Man]]em. The Honky Tonk Man zaatakował swoją gitarą Robertsa podczas segmentu ''The Snake Pit'', co doprowadziły do (storyline'owej) kontuzji karku Robertsa<ref>{{cytuj stronę|url=http://www.wrestlinggonewrong.com/video/igw_jtsr.html|tytuł=Honkey Tonk Man nearly kills Jake „The Snake” Roberts|opublikowany=Wrestling Gone Wrong|data dostępu=2007-10-19}}</ref><ref name=mf228>{{cytuj pismo|last=Foley|first=Mick|tytuł=Have A Nice Day: A Tale of Blood and Sweatsocks|publisher=HarperCollins|year=2000|isbn =0-06-103101-1|page=288}}</ref>. Wydarzenie to zapoczątkowało faceturn Robertsa i ich walkę na WrestleManii.
Linia 42:
Rywalizacja pomiędzy [[Adrian Adonis|Adrianem Adonisem]] i [[Roddy Piper]]em rozpoczęła się, gdy podczas przerwy od występów Pipera, Adonis rozpoczął swój segment pod nazwą ''The Flower Shop'', które było parodią ''Piper's Pit''<ref>{{cytuj stronę|url=http://prowrestling.about.com/od/wrestlersnotinwweortna/p/roddypiper.htm|tytuł=Roddy Piper Biography|nazwisko=Cohen|imię=Eric|opublikowany=About|data dostępu=2007-10-17}}</ref>. Piper, który powrócił jako face, przez tygodnie dewastował segment Adonisa, co zakończyło się atakiem na jego osobę na jednym z ''Piper's Pit'' przez Adonisa, byłego ochroniarza Pipera - [[Bob Orton Jr.|Boba Ortona]] oraz [[Don Muraco|Dona Muraco]]. Wymieniona trójka pomalowała usta Pipera na czerwono i pozostawiła go samego wokół zniszczonej scenografii segmentu. W odpowiedzi, Piper kijem baseballowym zniszczył scenografię talk-showu Adonisa. Doprowadziło to do Hair vs. Hair matchu na WrestleManii III, które było ostatnią walką Pipera przed przejściem na emeryturę i zostaniem aktorem filmowym<ref name=80s26/>.
 
== Gala ==
{| class=wikitable style="font-size:90%; margin: 0.5em 0 0.5em 1em; float: right; clear: right;"
|+ '''Osobistości telewizyjne'''
Linia 49:
|-
|rowspan=5|Komentator
|[[Mary Hart]]<ref name=celebs/><br />{{small|(6-osobowy tag team match)}}
|-
|[[Bobby Heenan]]<br />{{small|(Rougeaus/Dream Team match)}}
|-
|[[Gorilla Monsoon]]
|-
|[[Bob Uecker]]<ref name=celebs/><br />{{small|(Mixed Tag Team Match i 6-osobowy tag team match)}}
|-
|[[Jesse Ventura]]
|-
|rowspan=4|Przeprowadzający<br />wywiady
|[[Mary Hart]]<ref name=celebs/>
|-
Linia 88:
|-
|Menadżer
|[[Alice Cooper]]<ref name=slam/><ref name=celebs/><br />{{small|(w narożniku [[Jake Roberts|Jake’a Robertsa]])}}
|-
|Wokalista
Linia 119:
[[The Iron Sheik]] i [[Nikolai Volkoff]] (w/ Slick) walczyli w kolejnym meczu przeciwko [[The Killer Bees (profesjonalny wrestling)|The Killer Bees]]. Slick nakazał wszystkim fanom okazanie szacunku przy śpiewaniu [[Hymn Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich|Hymnu Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich]] przez Nikolai Volkoffa. Kiedy Volkoff zaczął śpiewać, [[Jim Duggan]] wszedł do ringu z jego deską, do której przyczepiona była Amerykańska flaga, wziął mikrofon i powiedział, że nie będzie odśpiewywał hymnu<ref name=m87/>. Podczas meczu, Duggan stał tuż obok ringu. Kiedy The Iron Sheik zapiął camel clutch na [[Jim Brunzell|Jimie Brunzellu]], Duggan, który gonił za Volkoffem wokół ringu i w końcu w środku ringu, zatrzymał się i zaatakował swoją deską Sheika na oczach sędziego, przez co Sheik i Volkoff wygrali przez dyskwalifikację.
 
W walce wieczoru, która była określana jako „biggest main event in sports entertainment”<ref name=main>{{cytuj stronę|url= http://www.wwe.com/shows/wrestlemania/history/wm3/mainevent/|tytuł=WrestleMania III Main Event|opublikowany=WWE|data dostępu=2007-10-14 }}</ref>, [[WWE World Heavyweight Championship|WWF Champion]] [[Hulk Hogan]] bronił tytułu przeciwko [[André the Giant|André'owi the Giant]] (w/ Bobby Heenan)<ref name=slam/>. [[Howard Finkel]] przedstawił specjalnego konferansjera, [[Bob Uecker|Boba Ueckera]], a także specjalną chronometrażystkę, [[Mary Hart]]. Fani mocno buczeli na André i rzucali w niego oraz Heenana różnymi śmieciami. W przeciwieństwie do nich, Hogan wszedł do ringu z wielką owacją<ref name=m87/>. Dwie minuty po rozpoczęciu meczu, Hogan spróbował wykonać bodyslam na André, lecz nie był w stanie podnieść The Gianta i prawie przegrał walkę, kiedy André upadł na niego i próbował go przypiąć<ref name=main/>. Po wymianie przewag, André wykonał Hoganowi Irish whip i próbował wykonać big boota na Hoganie, lecz Hogan skontrował clotheslinem, przez co gigant po raz pierwszy w meczu upadł. Następnie Hogan nabrał sił (tzw. „''Hulked up''”) i wykonał scoop slam na ważącym 240&nbsp;kg Gigancie, a także odbijając się od lin wykonał jego opatentowany ruch, czyli leg drop i przypiął André zwyciężając mecz i zachowując tytuł<ref name=top25/><ref name=ecw>{{cytuj pismo|tytuł=The Rise & Fall of ECW: Extreme Championship Wrestling|last=Loverro|first=Thom|publisher=Simon and Schuster|year=2006|isbn=1-4165-1058-3}}</ref><ref name=main/>.
 
== Wydarzenia po gali ==
Roddy Piper wziął przerwę od występów w federacji i wziął udział w filmie ''[[Hell Comes to Frogtown]]'' i ''[[Oni żyją|The Live]]'' i sporadycznie brał udział w telewizji, aż w końcu wrócił by poprowadzić ''[[Piper's Pit]]'' na [[WrestleMania V|WrestleManii V]]<ref name=80s49/>. Piper kontynuował bycie aktywnym w profesjonalnym wrestlingu przez ponad dwie dekady. Pierwsza telewizyjna walka pomiędzy Andre i Hulkiem Hoganem po WrestleManii III zorganizowana była na [[WWF The Main Event#The Main Event I|The Main Event]] na [[NBC]] 5 lutego 1988, odnosząc rekord 33-milionowej widowni - walka była najbardziej oglądalnym pojedynkiem w historii profesjonalnego wrestlingu<ref name=top25/>. Angle otaczającym ten mecz było to, iż Andre pokonał Hulka (kończąc jego czteroletnie panowanie jako WWF Champion) za pomocą nieczystej końcówki, w której brali udział sędziowie bliźniacy, [[Earl Hebner|Earl]] i [[Dave Hebner]]<ref name=top25/><ref>{{cytuj pismo|tytuł=Main Event: WWE in the Raging 80s|first=Brian|last=Shields|publisher=Simon and Schuster|year=2006|isbn=1-4165-3257-9| page=57}}</ref>. Ich rywalizacja doprowadziła do rewanżu na [[WrestleMania IV|WrestleManii IV]] jako część turnieju do ukoronowania nowego mistrza (obaj zostali zdyskwalifikowani za użycie stalowego krzesełka na oczach sędziego)<ref name=slam/><ref name=top25/>. Rewanż Hogan/Andre było pierwszym rewanżem w historii WrestleManii.
 
Linia 132:
WrestleMania III została raz jeszcze wydana na DVD 12 marca 2013.
 
== Recenzje ==
W lata po WrestleManii III, walka Savage vs. Steamboat została oceniona przez krytyków i innych wrestlerów jako jedna z najlepszych walk w profesjonalnym wrestlingu. ''[[Pro Wrestling Illustrated]]'' i ''[[Dave Meltzer#Wrestling Observer Newsletter|Wrestling Observer Newsletter]]'' przyznało jej ''1987's Match of the Year''<ref>{{cytuj stronę |url=http://sportsbycolin.com/memorable-sports-moment-of-the-week-ricky-the-dragon-steamboat-pins-macho-man-randy-savage-at-wrestlemania-iii/ |tytuł=Memorable sports moment of the week – Ricky 'The Dragon' Steamboat pins 'Macho Man' Randy Savage at WrestleMania III |opublikowany=''Sports by Colin'' |data=2013-03-25 |data dostępu=2013-03-25}}</ref>. [[IGN]] umieściło ją na szóstym miejscu w ich Top 20 walk w historii WrestleManii. Steamboat określił ten mecz jako „the moment in time that defined me as a wrestler"”<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.ign.com/articles/2007/03/23/top-20-matches-in-wrestlemania-history?page=15 |tytuł=Top 20 Matches in WrestleMania History |autor=Robinson, Jon |opublikowany=[[IGN]] |data=2007-03-23 |data dostępu=2013-03-23}}</ref>. Thomas Golianopoulos z ''Complex Sports'' umieścił ją na miejscu drugim w ich liście 50 najlepszych walk w historii WrestleManii, mówiąc iż „Both guys worked lightning fast and everything from Steamboat's aggressiveness to the involvement of George „The Animal” Steele played off their past”<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.complex.com/sports/2012/03/the-50-greatest-matches-in-wrestlemania-history/steamboat-v-savage |tytuł=The 50 Greatest Matches in WrestleMania History - 2. Ricky Steamboat vs. Randy Savage, WrestleMania III |autor=Golianopoulos, Thomas |opublikowany=''Complex Sports'' |data=2012-03-29 |data dostępu=2013-04-06}}</ref>. Obecna gwiazda WWE, [[David Otunga]] umieścił tę walkę w WWE.com's Five-Star Match of the Week z 19 grudnia 2012<ref>{{cytuj stronę |url=http://www.wwe.com/classics/five-star-match-steamboat-savage-26077396 |tytuł=Five-Star Match of the Week: Ricky 'The Dragon' Steamboat vs. 'Macho Man' Randy Savage - Intercontinental Championship Match, WrestleMania III |nazwisko=Linder|imię=Zach |opublikowany=[[WWE]] |data=2012-12-19 |data dostępu=2013-03-23}}</ref>.
 
Linia 141:
Oficjalnie WrestleMania III jest na miejscu pierwszym pod względem największej frekwencji ze wszystkich gal federacji. Za nią jest [[WrestleMania 29]] z 2013 roku, na której pojawiło się 80 676 osób, a także [[SummerSlam (1992)|SummerSlam]] z 1992 roku, gdzie przybyło 80 355 fanów.
 
== Wyniki walk ==
{{Tabelka wyników gali wrestlingu
|Nadchodzący = no
Linia 186:
 
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.wwe.com/shows/wrestlemania/history/wm3/ Oficjalna strona WrestleManii III]
* [http://www.wwe.com/shows/wrestlemania/history/wm3/factsstats/ WrestleMania III - Fakty/Statystyki]
 
{{Gale pay-per-view federacji WWE|WrestleMania}}
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/WrestleMania_III”