Stefan Starzyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
uzupełnienie, drobne redakcyjne, drobne merytoryczne |
||
Linia 48:
[[Plik:Warszawa Starzynski tablica.jpg|thumb|Tablica pamiątkowa na fasadzie [[Pałac Jabłonowskich w Warszawie|pałacu Jabłonowskich]]]]
[[Plik:Płyta pamiątkowa Stefan Starzyński al. Niepodległości róg Dąbrowskiego.JPG|thumb|Płyta w [[Aleja Niepodległości w Warszawie|al. Niepodległości]], naprzeciwko willi przy ul. Dąbrowskiego 72, w której mieszkał Stefan Starzyński]]
'''Stefan Bronisław Starzyński''' [[Pseudonim|ps.]] ''Lew'' (ur. 19 sierpnia 1893 w [[Warszawa|Warszawie]], zm. prawdopodobnie pomiędzy 21 a 23 grudnia 1939 w Warszawie lub jej okolicach) – polski [[polityk]], [[ekonomista]], publicysta, [[żołnierz]] [[Wojsko Polskie (II RP)|WP]] ([[major]] rezerwy), [[Prezydent miasta stołecznego Warszawy|prezydent Warszawy]] (1934–1939), przewodniczący Komitetu Obywatelskiego w czasie [[Obrona Warszawy (1939)|obrony Warszawy w 1939 roku]]<ref>Wacław Lipiński, Dziennik, Warszawa 1989, s. 167.</ref>.
Był komisarycznym prezydentem Warszawy, tj. mianowanym przez rząd, a wybieranym przez [[Ustrój miasta stołecznego Warszawy#Rada m.st. Warszawy|Radę Miasta]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Dunin-Wąsowicz | imię = Krzysztof | tytuł = Warszawa w latach 1939–1945 | miejsce = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | data = 1984 | strony = 23 | isbn = 83-01-04207-9}}</ref>.
== Życiorys ==
Linia 85 ⟶ 87:
Przy pomocy prezydenta [[Ignacy Mościcki|I. Mościckiego]], wicepremiera i ministra Skarbu [[Eugeniusz Kwiatkowski|E. Kwiatkowskiego]], ministra Rolnictwa [[Juliusz Poniatowski|Juliusza Poniatowskiego]] i ministra Oświecenia [[Wojciech Świętosławski (minister)|W. Świętosławskiego]] doprowadził do opracowania 4-letniego planu rozwoju gospodarczego m.st. Warszawy na lata 1938–1942. Plan przewidywał intensywny rozwój budownictwa mieszkaniowego w kierunku zachodnim od dworca Głównego, budowę Dworca Zachodniego i w związku z tym rozwój Ochoty, Koła i rejonu Czyste. Miała się rozwijać południowa Warszawa, tzw. Dzielnica Marszałka Józefa Piłsudskiego, miał się rozbudowywać Mokotów. W dzielnicy siekierkowsko-czerniakowskiej planował budowę ośrodka sportowo-rekreacyjnego, z myślą o zorganizowaniu w Warszawie igrzysk olimpijskich w latach pięćdziesiątych. Plan przewidywał rozwój i modernizację Powiśla, Żoliborza, Bielan i Powązek. Planował zorganizowanie w Warszawie w 1944 światowej wystawy przemysłowej na cześć 25-lecia odzyskania niepodległości (wystawa miała być zorganizowana w rejonie obecnego stadionu Narodowego). Rozwój przemysłu planował w dzielnicach: Bródno, Pelcowizna i Żerań. W dziedzinie komunikacji planował przebić trasę N-S od ul. Chałubińskiego, aż do pl. Mirowskiego oraz bezpośrednie połączenie Woli z Pragą tunelem pod Ogrodem Saskim, placem Piłsudskiego, wiaduktem i nowym mostem na przedłużeniu ul. Karowej. Plac Mirowski miał uzyskać połączenie z Placem za Żelazną Bramą, gdzie miał być wylot tunelu.
Bilans 5-letnich rządów Starzyńskiego w Warszawie: budowa ponad 100 tys. mieszkań z infrastrukturą, budowa 30 gmachów szkolnych i modernizacja kilkudziesięciu starych, wykończenie i oddanie do użytku – [[Muzeum Narodowe w Warszawie|Muzeum Narodowego]], Domu Turysty, hali targowej na Żoliborzu, szpitala Przemienienia Pańskiego, renowacja [[Pałac Blanka|
=== II wojna światowa ===
| |||