The Doobie Brothers: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
drobne techniczne |
||
Linia 33:
Lukę po Johnsonie wypełnili dwaj byli muzycy [[Steely Dan]]: [[Michael McDonald (piosenkarz)|Michael McDonald]] – wokalista, klawiszowiec i autor tekstów (dołączył w [[1976]] podczas sesji ''Talkin' It to the Streets'') oraz trzeci gitarzysta – [[Jeff Baxter]] (w zespole od [[1974]]). Muzycy ci, zwłaszcza McDonald spowodowali zwrot w twórczości formacji, która odtąd prezentowała o wiele spokojniejsze [[soft rock]]owe, ocierającym się o [[soul]] muzyczne oblicze – w grze Baxtera słyszalne były także echa [[jazz]]u. W tej stylistyce utrzymanych było kilka kolejnych wydawnictw zespołu, m.in. ''Livin' On The Fault Line'' ([[1977]]), a przede wszystkim bestsellerowy album ''Minute by Minute'' z [[1978]] roku. Za singiel ''What a Fool Believes'' zespół otrzymał [[Nagroda Grammy|nagrodę Grammy]] w kategorii ''[[Nagroda Grammy w kategorii Piosenka roku|Piosenka roku]]''. Na ''Minute by Minute'' pojawił się gościnnie były członek grupy – Tom Johnston.
Stres spowodowany sukcesem doprowadzał do konfliktów w zespole, w wyniku czego odeszli Baxter (w [[1978]]) i Hartman (w [[1979]])<ref name="BBC">{{cytuj stronę|url = https://www.bbc.co.uk/music/artists/cc675751-7425-470f-8d2d-167ed3ba8759| tytuł = John Hartman – New Songs, Playlists & Latest News – BBC Music
Po jej nagraniu odszedł Porter<ref name="Discogs (2)">{{cytuj stronę|url = https://www.discogs.com/The-Doobie-Brothers-One-Step-Closer/release/4886227| tytuł = The Doobie Brothers – One Step Closer| data dostępu = -2018-09-05| autor = | opublikowany = discogs.com| praca = | data = | język = en}}</ref>, którego zastąpił [[Willie Weeks]], późniejszy współpracownik, m.in. [[Michael Jackson|Michaela Jacksona]] i [[Quincy Jones|Quincy'ego Jonesa]]<ref name="FB">{{cytuj stronę|url = https://www.famousbirthdays.com/people/tiran-porter.html| tytuł = Tiran Porter – Bio, Facts, Family
W [[1987]] roku zespół reaktywował się z myślą o wzięciu udziału w koncercie mającym się odbyć w [[Hollywood Bowl]]. Do składu powrócili Johnston i Simmons. Bilety zostały sprzedane w rekordowym tempie. W [[1989]] roku Johnston, Simmons, Hartman, Porter, Hossack i Bobby LaKind (śpiew, [[kongi]] – techniczny, a następnie muzyk zespołu, wcześniej słyszalny na płytach ''Livin' On The Fault Line'', ''Minute by Minute'' i ''Farwell Tour''), podpisali kontrakt z [[Capitol Records]]. Niedługo potem ukazał się album ''Cycles'' ([[1989]]). Zapowiadający go singiel ''The Doctor'' nawiązywał do utworów grupy z lat siedemdziesiątych. Po dwóch latach ukazał się kolejny album, zatytułowany ''Brotherhood'' ([[1991]]), a w roku [[2000]] ''Sibling Rivalry'' oraz niezliczone kompilacje i kilka wydawnictw koncertowych.
|