Tadeusz Hołówko: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
||
Linia 21:
Pochodził z polskiej rodziny ziemiańskiej, za udział w [[powstanie styczniowe|powstaniu styczniowym]] zesłanej na [[Syberia|Sybir]]. Ojciec – Wacław (1855-1921); matka Maria z d. Maciejewska. Ukończył gimnazjum w [[Ałmaty|Wiernym]]. W czasach szkolnych nawiązał kontakt z organizacją [[Partia Socjalistów-Rewolucjonistów|Socjalistów-Rewolucjonistów]]. W latach 1909–1912 studiował nauki przyrodnicze na [[Petersburski Uniwersytet Państwowy|uniwersytecie]] w [[Petersburg]]u. Związał się z nielegalną [[Polska Partia Socjalistyczna|Polską Partią Socjalistyczną (PPS)]], a za jej pośrednictwem ze [[Związek Walki Czynnej|Związkiem Walki Czynnej]] (w 1910 przeszkolony na kursie w [[Kraków|Krakowie]]). [[Relegacja|Relegowany]] z uniwersytetu w 1912 z zakazem studiowania w [[Imperium Rosyjskie|Imperium Rosyjskim]] (uchylonym po roku). Przeniósł się do [[Królestwo Galicji i Lodomerii|Galicji]], gdzie rozpoczął studia na [[Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego|Wydziale Prawa]] [[Uniwersytet Jagielloński|Uniwersytetu Jagiellońskiego]] w roku akademickim 1912/13. W 1912–13 sekretarz Zarządu Głównego [[Unia Stowarzyszeń Polskiej Młodzieży Niepodległościowej|Związku Stowarzyszeń Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej]]. W 1913 powrócił do Petersburga i kontynuował studia prawnicze.
Po wybuchu [[I wojna światowa|I wojny światowej]] przyjechał do [[Warszawa|Warszawy]] i był jednym z organizatorów [[Polska Organizacja Wojskowa|Polskiej Organizacji Wojskowej (POW)]]. Jednocześnie działał w PPS jako członek wydziału prasowego CKR i kierownik wydziału politycznego OKR w Warszawie i [[Pogotowie Bojowe PPS|Pogotowia Bojowego PPS]] w Warszawie i na terenie Rosji. Działacz [[Zjednoczenie Organizacji Niepodległościowych|Zjednoczenia Organizacji Niepodległościowych]]<ref>Jerzy Z. Pająk, Lewica niepodległościowa w Królestwie Polskim (sierpień 1914-sierpień 1915), w: "Czasy Nowożytne", 1998, t. 5, s. 42.</ref>. Po okupacji Warszawy przez [[Armia Cesarstwa Niemieckiego|armię niemiecką]] aresztowany przez Niemców i w latach 1915–1916 więziony w [[Salzwedel]], [[Stendal]] i [[Celle (Niemcy)|Celle Schloss]] pod [[Hanower]]em. Uwolniony po [[Akt 5 listopada|Akcie 5 listopada]], w 1917 współtwórca [[Stronnictwo Niezawisłości Narodowej (1917-1918)|Stronnictwa Niezawisłości Narodowej]], powrócił do konspiracji w POW, m.in. redagując prasę organizacji.
Po rewolucji [[Rewolucja październikowa|bolszewickiej]] i wycofaniu Rosji z wojny w [[Traktat brzeski|traktacie brzeskim]] (marzec 1918) działał jako [[emisariusz]] POW na terytorium [[Państwo Ukraińskie (hetmanat)|Hetmanatu]] i w [[Moskwa|Moskwie]] (pod rządami bolszewików). Swoje wspomnienia z tego okresu życia opisał później w tomach: ''Przez dwa fronty'' (1931) i ''Przez kraj czerwonego caratu'' (1932).
Linia 79:
[[Kategoria:Członkowie Stronnictwa Niezawisłości Narodowej (1917–1918)]]
[[Kategoria:Członkowie Unii Stowarzyszeń Polskiej Młodzieży Niepodległościowej]]
[[Kategoria:Członkowie Zjednoczenia Organizacji Niepodległościowych]]
[[Kategoria:Naczelnicy Wydziałów MSZ II Rzeczypospolitej]]
[[Kategoria:Polscy prawnicy]]
| |||