Adolf Beck: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Wybrane prace: int. |
m Poprawiam szablon cytowania |
||
Linia 23:
Podobnie jak inni, zajmujący się podówczas podobną tematyką, nie wiedział o wcześniejszych pracach [[Richard Caton|Catona]]. Jego rozprawa stanowiła głębsze od innych studium problemu lokalizacji funkcji sensorycznych w mózgu jak i samego elektroencefalogramu. Wyniki opublikował w czasopiśmie fizjologicznym [[Centralblatt für Physiologie]]<ref>Beck A. Die Ströme der Nervencentren. Centralblatt für Physiologie, 4, ss. 572–573, 1890.</ref>. Jego krótki artykuł rozpętał burzę pretensji do palmy pierwszeństwa. Beck odpowiedział, że technikę badania potencjałów nerwów i konstrukcję elektrod opracował [[Emil du Bois-Reymond|Du Bois-Reymond]], więc zastosowanie znanej techniki do rozwiązania nowego problemu nie zasługuje na miano odkrycia. Stwierdził ponadto, że motywem podjęcia tych eksperymentów był konkurs ogłoszony w październiku 1888 przez profesora [[Napoleon Cybulski|Napoleona Cybulskiego]], który jest w związku z tym autorem idei. Dyskusję uciął Richard Caton, cytując publikacje swoich prac z roku 1875.
W roku 1894 uzyskał [[habilitacja|habilitację]] na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Jagiellońskiego z zakresu fizjologii na podstawie pracy ''Zmiany w ciśnieniu krwi w naczyniach krwionośnych''. W latach 1895–1935 był profesorem fizjologii Uniwersytetu Lwowskiego. Pracę rozpoczął od zbudowania Zakładu Fizjologii, który wyposażył w nowoczesny sprzęt. Jest uważany za najważniejszego twórcę tzw. lwowskiej szkoły fizjologii<ref name=":0" />. W latach 1904/05 i 1916/17 był dziekanem Wydziału Lekarskiego<ref>{{cytuj książkę |nazwisko r= Fijałkowski| imię r= Paweł| rozdział= Beck Adolf |tytuł = Żydzi polscy. Historie niezwykłe| wydawca = Demart| miejsce = Warszawa| rok = 2010|
Po wybuchu I wojny światowej i zajęciu Lwowa przez Rosjan został aresztowany i uwięziony w obozie jenieckim w Kijowie. Staraniem Iwana Pawłowa i Czerwonego Krzyża został zwolniony w sierpniu 1915 r. i w następnym roku powrócił do miasta<ref name=":0" /> dzięki wymianie więźniów<ref>{{Cytuj|autor=Jadwiga BECK-ZAKRZEWSKA|tytuł=A DAUGHTER'S MEMORIES OF ADOLF BECK|url=http://www.ane.pl/pdf/3310.pdf}}</ref>.
| |||