Stanisław Cejrowski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 54529189 autora 83.238.11.62 (dyskusja) Znacznik: Anulowanie edycji |
→Życiorys: Cejrowski |
||
Linia 9:
Na początku lat 70. Stanisław Cejrowski powołał do życia ''Lubelskie Spotkania Wokalistów Jazzowych'', ''Nadbałtyckie Spotkania Jazzowe – Jazz Jantar'', był przy narodzinach Festiwalu Pianistów Jazzowych w Kaliszu, uruchomił Klub Płytowy [[Polskie Stowarzyszenie Jazzowe|Polskiego Stowarzyszenia Jazzowego]] „Biały Kruk Czarnego Krążka”. Od 1974 do 1980 pełnił funkcję Sekretarza Generalnego PSJ – wówczas dużej ogólnopolskiej organizacji z oddziałami i biurami koncertowymi w kilku miastach. Doprowadził do otwarcia pod egidą PSJ warszawskich klubów jazzowych, Maxim (1975), a następnie [[Akwarium Jazz Club|Akwarium]] (1977).
Udzielał się jako menedżer muzycznych grup [[bigbit]]owych, w tym zespołu [[Grupa Skifflowa No To Co|No To Co]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = [[Witold Gadowski]] | tytuł = Rancho Cejrowskiego | czasopismo = [[Nowe Podkarpacie]] | wolumin = Nr 9 (139) | strony = 10 | data = 28 lutego 1996 | url = http://www.kbc.krosno.pl/publication/3633}}</ref>.
W końcu lat 70. był pomysłodawcą muzycznego tryptyku z okazji [[Letnie Igrzyska Olimpijskie 1980|Igrzysk Olimpijskich w Moskwie]]<ref>Jerzy Janiszewski. Budka Suflera Story, odc. 20. „Kurier Lubelski”, 12 kwietnia 1985.</ref>. W ramach tryptyku zostały nagrane trzy płyty: ''[[Na brzegu światła]]'' zespołu [[Budka Suflera]], ''[[Droga ludzi]]'' zespołu [[Skaldowie]] oraz ''[[Żagiel Ziemi]]'' zespołu [[Breakout (zespół muzyczny)|Breakout]].
| |||