Międzywodzie (kanał): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Historia: poprawa linków
m →‎Historia: poprawa linków
Linia 41:
* '''zachodnią''' - gospodarczą, gdzie zlokalizowane były młyny, [[Folusz (maszyna) |folusze]], tartak<ref>Licznerski Alfons. O dawnych wodnych młynach bydgoskich. [w:] [[Kalendarz Bydgoski]] 1974</ref>.
 
Nurt wody w kanale napędzał urządzenia mennicze (zwłaszcza najważniejsze urządzenie [[Mennica w Bydgoszczy|mennicy]] - pięciokołowy wark i strzygalnię) oraz inne manufaktury. W latach [[Lata 20. XIX wieku|20. XIX w.]] strzygalnię mennicy zastąpił młyn ponownie napędzany przez nurt Międzywodzia. Jego następcą od 1861 r. był młyn parowy – obecny [[Spichrze w Bydgoszczy|Czerwony Spichlerz]] na Wyspie Młyńskiej.
 
W latach [[Lata 60. XIX wieku|60. XIX wieku]] w nurcie Międzywodzia urządzono kąpielisko tzw '''Wellenbad''' z inicjatywy oficerów pruskiego garnizonu<ref>http://web.archive.org/web/20160304202343/http://express.bydgoski.pl/130883,Tramwajem-na-Riviere.html [dostęp 10-04-2009]</ref>. Miało ono wymiary basenu 10 na 25 metrów, a mogło z niego korzystać jednocześnie ok. 60 osób. Napełniało się wodą przechodzącą przez koła młyńskie, które wytwarzało kipiel z pianą. Dla celów kąpieli wybudowano specjalne ceglane nabrzeże oraz barak, który służył jako szatnia. Z takiej pianowej kąpieli skorzystał nawet cesarz niemiecki [[Fryderyk III Hohenzollern|Fryderyk III]], zięć [[Wiktoria Hanowerska|brytyjskiej królowej Wiktorii]]. Uważał on Wellenbad za jedno z najważniejszych atrakcji Bydgoszczy.