|
== Życiorys ==
Urodził się w [[Nicea|Nicei]]<ref name="mymovies">{{cytuj stronę|url=http://www.mymovies.it/biografia/?a=24539|tytuł=Francis Lai|opublikowany=MYmovies|język=it|data dostępu=2018-03-14}}</ref> na południu Francji. Grał na fortepianie i akordeonie<ref name="kultura"/>. W wieku dwudziestu kilku lat przeprowadził się na paryski [[Montmartre]], gdzie wkrótce zaczął akompaniować legendarnej śpiewaczce [[Édith Piaf]], dla której również komponował piosenki<ref name="nytimes">{{Cytuj stronę |url = https://www.nytimes.com/2018/11/08/obituaries/francis-lai-dead.html|autor=[[Associated Press]] (2018-11-08)|tytuł =Francis Lai, Who Wrote the ‘Love Story’ Theme, Is Dead at 86|opublikowany = [[The New York Times]]|język = en|data dostępu = 2018-11-08|archiwum = http://archive.fo/Yr7Th |zarchiwizowano = 2018-11-08}}</ref>.
Podpisał się pod największymi przebojami piosenki francuskiej. Poza Piaf komponował utwory dla tak znanych piosenkarzy, jak [[Dalida]], [[Juliette Greco]], [[Mireille Mathieu]], [[Yves Montand]]<ref name="interia">{{cytuj stronę|url=https://film.interia.pl/wiadomosci/news-nie-zyje-francis-lai-autor-muzyki-do-filmow-love-story-czy-m,nId,2655388|tytuł=Nie żyje Francis Lai, autor muzyki do filmów "Love Story" czy "Mężczyzna i kobieta"|opublikowany=[[Interia.pl]]|język=pl|data dostępu=2018-11-08|archiwum=http://archive.is/u8O5H| zarchiwizowano = 2018-11-10}}</ref>, [[Elton John]], [[Ginette Reno]] i [[Noëlle Cordier]]<ref name="csfd">{{Cytuj stronę |url =https://www.csfd.cz/tvurce/64143-francis-lai/|tytuł =Francis Lai|opublikowany =ČSFD.cz|język=cs|data dostępu=2018-11-10}}</ref>. W 1995 napisał również piosenkę dla legendarnego aktora [[Jean-Paul Belmondo|Jean-Paula Belmondo]], zatytułowaną "J'en ai tant vu"<ref>{{cytuj stronę|url=https://www.senscritique.com/morceau/J_en_ai_tant_vu/2015286|tytuł=J'en ai tant vu (1995) de Jean-Paul Belmondo|opublikowany=SensCritique|język=fr|data dostępu=2018-11-08|archiwum=http://archive.is/ms2sH| zarchiwizowano = 2018-11-10}}</ref><ref name="csfd"/>.
Do historii kina przeszedł jego nominowany do Złotego GlobuJego motyw muzyczny do filmu ''[[Kobieta i mężczyzna]]'' (1966) [[Claude Lelouch|Claude’a Leloucha]] był nominowany do Złotego Globu <ref name="ny">{{cytuj stronę| url= https://www.nytimes.com/aponline/2018/11/08/arts/ap-eu-france-obit-lai-.html|autor=[[Associated Press]] (2018-11-08)|tytuł= Francis Lai, Oscar-Winning 'Love Story' Composer, Dies at 86|opublikowany=[[The New York Times]]|język=en | data dostępu=2018-11-08|archiwum=http://archive.is/kzJa8| zarchiwizowano = 2018-11-10}}</ref>. Jego sukces polegał na niezwykłej prostocie – melodia wygrywana na akordeonie, której towarzyszy subtelne „da-ba-da-ba-da, da-ba-da-ba-da”, nucone przez duet damsko-męski. Film ten rozpoczął stałą współpracę między kompozytorem a Lelouchem. Razem pracowali nad 35 filmami<ref name="variety"/>.
W czasie swojej długoletniej kariery Lai współpracował także z takimi reżyserami, jak m.in. [[Jean Delannoy]] (''[[Słońce łajdaków]]'', 1967), [[Terence Young]] (''[[Mayerling (film 1968)|Mayerling]]'', 1968), [[Michael Winner]] (''[[Hannibal Brooks]]'', 1969), [[René Clément]] (''[[Pasażer w deszczu]]'', 1970), [[Henri Verneuil]] (''[[Ciało mojego wroga]]'', 1976), [[Dino Risi]] (''[[Zagubione dusze]]'', 1977), [[Bryan Forbes]] (''[[Wielka gonitwa]]'', 1978), [[Claude Zidi]] (''[[Skorumpowani (film 1984)|Skorumpowani]]'', 1984) i [[Nikita Michałkow]] (''[[Oczy czarne (film)|Oczy czarne]]'', 1987).
Lai był pięciokrotnie nominowany do [[Złoty Glob za najlepszą muzykę|Złotego Globu za najlepszą muzykę]], czterokrotnie do [[César (nagroda filmowa)|Nagrody Cezara]], dwukrotnie do [[Brytyjska Akademia Sztuk Filmowych i Telewizyjnych|Nagrody BAFTA]], raz do [[David di Donatello|Nagrody David di Donatello]]<ref name="mymovies"/><ref name="csfd"/>.
|
