Unitarianizm: Różnice pomiędzy wersjami

Do Polski unitarianizm dotarł na początku lat 60. XVI wieku za pośrednictwem unitarian uchodzących z Włoch przed prześladowaniami. W latach 1562–1563 wyznający go [[bracia polscy]], stworzyli własny zbór, tzw. zbór reformowany mniejszy, który był skutkiem rozłamu w [[małopolska|małopolskim]] [[kalwinizm]]ie. Ośrodkiem działania braci polskich, wśród których najbardziej znani byli [[Piotr z Goniądza]], [[Grzegorz Paweł z Brzezin]] czy [[Szymon Budny]] był [[Raków (powiat kielecki)|Raków]] gdzie w latach 1602–1638 działała słynna [[Akademia Rakowska]]. Odrzucali oni panujące wówczas powszechnie porządki [[feudalizm|feudalne]] i sami uprawiali ziemię. Niektórzy sprzeciwiali się również służbie wojskowej, a na znak [[pacyfizm]]u nosili drewniane miecze. Po likwidacji Akademii Rakowskiej z inicjatywy biskupa krakowskiego [[Jakub Zadzik|Jakuba Zadzika]], mimo prześladowań prowadzili swoją działalność w Rzeczypospolitej do roku 1658 gdy zostali zmuszeni pod karą śmierci w ciągu dwóch lat udać się na banicję lub zmienić wiarę. Ostatnie wspólnoty braci polskich zanikły w roku 1803 [[Bracia polscy w Prusach Książęcych|w Prusach Książęcych]].

 

 

=== Socynianizm ===