Wigierski Park Narodowy: Różnice pomiędzy wersjami

'''Wigierski Park Narodowy''' – jeden z największych [[park narodowy|parków narodowych]] w [[Polska|Polsce]]. Został powołany z dniem 1 stycznia 1989 r. rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 27 czerwca 1988 r. (Dziennik Ustaw nr 25 z dn. 21 lipca 1988, poz. 173) jako piętnasty z kolei park narodowy w Polsce<ref name="Sokoł">Sokołowski Aleksander W.: ''Powstał Wigierski Park Narodowy'', w: „Przyroda Polska” nr 1 (385), styczeń 1989, s. 10-11</ref>. Obecnie jest jednym z 23 [[Parki narodowe w Polsce|parków narodowych Polski]]. Park utworzony został na obszarze 14&nbsp;956 [[hektar]]ów. W chwili powstania był czwartym co do wielkości powierzchni polskim parkiem narodowym. Jego aktualna powierzchnia wynosi 15&nbsp;089,79 ha{{r|a2017}}. Lasy zajmują 63% powierzchni parku, wody 19%, grunty rolnicze 15%, a tereny zurbanizowanez żulami 3%{{r|informator}}. [[ochrona ścisła|Ochroną ścisłą]] objętych jest 1822,55 ha{{r|z2018}}. Obszary zagospodarowane rolniczo objęte są [[ochrona krajobrazowa|ochroną krajobrazową]]. Wokół parku utworzono strefę ochronną, zwaną [[otulina (ochrona przyrody)|otuliną]], o powierzchni 11&nbsp;283,81 ha{{r|a2017}}.