Grupa Operacyjna „Koło”: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Kerim44 (dyskusja | edycje)
Kerim44 (dyskusja | edycje)
drobne redakcyjne
Linia 46:
|Plik:Bitwa_bzura_18-09-39.png|
}}
3 września 1939 roku generał Tadeusz Kutrzeba wydał ogólny rozkaz operacyjny na dzień 4 września 1939 roku, w którym określił skład i zadanie grupy operacyjnej oraz wyznaczył miejsce postoju jej dowództwa. Zadaniem grupy operacyjnej była ''„obrona [[Przedmoście (fortyfikacja)|przedmościa]] «Koło», początkowo na pozycji wysuniętej, następnie głównej, oraz odcinka [[Uniejów]] i odcinka Kanału Morzysławskiego między [[Warta|Wartą]] a [[Jezioro Pątnowskie|Jeziorem Pątnowskim]]”''. W związku z powyższym Grupa Operacyjna otrzymała nazwę „Koło”. Dla wykonania tego zadania dowódca armii przydzielił generałowi Knoll-Kownackiemu 17 i 25 Dywizje Piechoty oraz pododdziały wsparcia. Jednostki te podlegały dowódcy GO „Koło” od świtu 4 września 1939 roku. Miejscem postoju Dowództwa GO „Koło” był [[Osiek Wielki (województwo wielkopolskie)|Osiek Wielki]]<ref>P. Bauer, B. Polak, ''Armia „Poznań” ...'', op. cit., s. 156-157.</ref>, a wysunięte miejsce postoju znajdowało się w [[Kościelec (powiat kolski)|Kościelcu]] na lewym brzegu Warty. 4 września 1939 roku generał Kutrzeba oddał do dyspozycji generała Knolla Dowództwo Artylerii Armii „Poznań”<ref>{{refn|grupa=uwaga|Wojciech Wilkoński, ''Działania artylerii ...'', s. 196, dowódcą artylerii Armii „Poznań” był pułkownik Michał Jancewicz, a jego I oficerem sztabu major Wojciech Wilkoński.</ref>}}.
 
Późnym wieczorem 12 września gen. Knoll-Kownacki wydał swoim wojskom rozkaz odwrotu na północny brzeg Bzury. Oddziały grupy rozpoczęły przegrupowanie na linii Łęczyca – Sierpów. 6 puł organizował obronę na południowym skraju Łęczycy, a 9 puł, pozostawiwszy dla osłony 2 szwadron, odpoczywał w Sierpowie. W tym czasie gen Kutrzeba wydał rozkaz Grupie Kawalerii gen. Grzmota-Skotnickiego by osłaniała przegrupowanie Armii „Poznań” i „Pomorze”. Zgodnie z rozkazem grupa miała wycofać się w nocy przez Łęczycę na północny brzeg Gnidy i Bzury, po czym zorganizować obronę frontem na południe, zamykając przeprawy przez te rzeki. Grupa kawalerii dalej podlegała gen. Knollowi-Kownackiemu{{odn|Rezmer|1992|s=308}}. Wykonując rozkaz dowódcy armii gen. Grzmot-Skotnicki jeszcze w nocy wydał kolejne rozkazy. Zgodnie z ich treścią 9 puł o świcie przemaszerował przez Łęczycę do rejonu Błonia, gdzie przystąpił do organizowania obrony przeprawy, 14 puł zamknął przeprawy w rejonie Łęczyca – Topola Królewska. W rejonie Daszyny ześrodkował się odwód Podolskiej BK – 6 puł. W Daszynie stanął również odwód dowódcy grupy kawalerii – pułk Pomorskiej BK. Artyleria rozwinęła się koło Chrząstówka{{odn|Rezmer|1992|s=308}}.
Linia 112:
* zastępca kwatermistrza - kpt. Feliks Hasinski
* szef sanitarny - ppłk dr Wołkowski (od 14 IX 1939)
 
== Uwagi ==
{{Uwagi}}
 
== Przypisy ==