Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m lit. |
||
Linia 79:
6 sierpnia 1944 odbyły się w Moskwie rozmowy między premierem Rządu RP na uchodźstwie Stanisławem Mikołajczykiem i towarzyszącym mu [[Tadeusz Romer|Tadeuszem Romerem]] a przedstawicielami PKWN (m.in. Bierut, Osóbka-Morawski, Żymierski), które zakończyły się fiaskiem<ref>{{Cytuj|autor = Krystyna Kersten |tytuł = Narodziny systemu władzy. Polska 1943-1948 |data = 1990 |isbn = 83-85066-09-8 |miejsce = Poznań |wydawca = Kantor Wydawniczy SAWW |s = 76 |oclc = 834533924}}</ref>. Przedstawiciele PKWN zaproponowali Mikołajczykowi stanowisko premiera w przyszłym rządzie jedności narodowej za cenę odrzucenia konstytucji kwietniowej jako podstawy formowania nowych władz i proponowali przedstawicielom rządu na uchodźstwie 4 teki w nowym gabinecie<ref>Andrzej Leon Sowa „Kto wydał wyrok na miasto. Plany operacyjne ZWZ-AK (1940 – 1944) i sposoby ich realizacji.“ Wydawnictwo Literackie 2016, ISBN 978-83-08-06095-7, str. 387</ref>.
W połowie sierpnia raporty władz powstańczych stwierdzały "(…) całkowita bierność aliantów jest dla opinii publicznej niezrozumiała. (…) Na tym tle powstają nastroje prorosyjskie, wytwarza się niechęć do AK (…). (…) środowiska bynajmniej nie lewicowe są
Na początku sierpnia 1944 delegację PKWN i KRN przyjął Stalin. Podczas tego spotkania [[Hilary Minc]] zwrócił uwagę, że „nie zawsze była uszanowana autonomia władz polskich na wyzwolonych terenach”. W rezultacie tej interwencji (chodziło konkretnie o sposób wydania zakazu posiadania radioodbiorników) Stalin odsunął (według [[Jakub Berman|Bermana]]) od zajmowania się sprawami polskimi komisarza bezpieczeństwa państwowego [[Gieorgij Żukow (zm. 1978)|Gieorgija Siergiejewicza Żukowa]]<ref>{{Cytuj|autor = Anna Sobór-Świderska |tytuł = Jakub Berman. Biografia komunisty |data = 2009 |isbn = 978-83-7629-090-4 |miejsce = Warszawa |wydawca = IPN |s = 131 |oclc = 836862492 }}</ref>. Przedstawiciele PKWN podejmowali interwencje wobec władz ZSRR dotyczące np. kwestii niekontrolowanego wyrębu lasów przez Armię Czerwoną, lub uwolnienia przez [[NKWD]], [[NKGB]] i [[Smiersz]] aresztowanych obywateli polskich i przekazania ich władzom PKWN. Interwencje te niekiedy odnosiły skutek, pierwsze zwolnienia Polaków nastąpiły jednak dopiero w kwietniu 1945<ref>Anna Sobór-Świderska, ''Jakub Berman. Biografia komunisty'', IPN, Warszawa 2009, {{ISBN|978-83-7629-090-4}}, s. 145 i 146.</ref>.
| |||