Lewatywa: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Tomcat (dyskusja | edycje)
Linia 21:
 
Pierwsze gruszki do lewatywy skonstruowali [[Indianie]] znad [[Amazonka|Amazonki]], używając do tego naturalnego [[kauczuk]]u.
Szczytem mody na stosowanie lewatywy były czasy [[Molier]]a i Króla Słońce, [[Ludwik XIV|Ludwika XIV]], gdy uważano ją za konieczny, codzienny zabieg kosmetyczny, aplikowany bez skrępowania nawet podczas dworskich spotkań. Damy dworu poddawano codziennym lewatywom z wody zawierającej najprzeróżniejsze [[zioła]] i pachnidła. Lewatywa była w tak powszechnym użyciu, że okres ten czasem nazwanynazywany jest "klizomanią". Lewatywy robione były przez [[lekarz]]y, [[chirurgia|chirurgów]], [[znachor]]ów, ale także [[Farmaceuta|aptekarzy]] oraz ich pomocników (i pomocnice). Ze względu na jej wielkie rozpowszechnienie, dorabiano się na tym zabiegu sporych pieniędzy.
 
Do wody, używanej do przeprowadzania lewatywy dodawano rozmaitych ziół, innych niż woda płynów, łącznie z alkoholami i płynnymi pokarmami; do [[Lewatywa z dymu tytoniowego|lewatywy]] używano nawet [[dym]]u, uzyskiwanego z palącego się [[Tytoń (produkt)|tytoniu]], wtłaczanego do odbytu wraz z wodą, lub podawanego samodzielnie. {{fakt|Lewatywy robiono też z samej pary wodnej, wtłaczanej skórzanymi mieszkami|data=2014-09}}.