Fortunata Obrąpalska: Różnice pomiędzy wersjami

'''Fortunata Obrąpalska''' z domu Szurowska (ur. [[1909]] we [[Włodzimierz Wołyński|Włodzimierzu Wołyńskim]], zm. [[10 czerwca]] [[2004]] w [[Poznań|Poznaniu]]) – polska fotografka.

 

[[Fotografia|Fotografią]] zainteresowała się w 1935 pod wpływem męża Zygmunta (działacza [[Związek Polskich Artystów Fotografików|ZPAF]]) oraz zaprzyjaźnionego [[Jan Bułhak|Jana Bułhaka]], którego poznała na chwilę przed wybuchem wojny. Na początku lat 40. mieszkała z mężem w [[Wilno|Wilnie]]. Tam, w ich mieszkaniu, w 1941 i 1942 roku zorganizowano dwie konspiracyjne wystawy. W 1945 przeprowadziła się do Poznania, zapisała się do Stowarzyszenia Miłośników Fotografii, a w 1947 została członkiem Związku Polskich Artystów Fotografików. W tym czasie jej twórczość została doceniona na licznych wystawach (Nowoczesna Fotografika Polska, Warszawa, Kraków 1948; I Wystawa Sztuki Nowoczesnej, Kraków 1948-1949). Współredagowała w latach 1948-1952 pierwszy powojenny periodyk poświęcony zagadnieniom związanym z fotografią artystyczną – poznański „Świat Fotografii”.

 

 

Była współorganizatorką międzynarodowej wystawy „Krok w nowoczesność” (1957) – pierwszej po okresie [[socrealizm]]u. Pod koniec życia zajmowała się fotografią przyrodniczą. Największymi wystawami retrospektywnymi były prezentacje w Galerii Miejskiej „Arsenał” (1999); [[Muzeum Historii Fotografii im. Walerego Rzewuskiego w Krakowie|Muzeum Historii Fotografii]] w Krakowie (2001/2002), Galerii Fotografii B&B w Bielsku-Białej (2004); część swych zdjęć przekazała Muzeum Historii Fotografii.

Jej artystyczne zainteresowania [[surrealizm]]em i [[Abstrakcja (sztuka)|abstrakcją]] zaowocowały przyznaniem jej wielu nagród, otrzymała m.in. pierwszą nagrodę na I Konkursie Fotograficznym Ministerstwa Kultury i Sztuki za serię „Dyfuzja w cieczy”. Był to cykl fotografii ukazujących oniryczne kształty, jakie przyjmuje czarny tusz rozchodzący się w naczyniu z wodą. Prace te dalekie były od fotograficznego dokumentu zjawiska fizycznego. Artystka mocno ingerowała w ich kształt, a poszczególne finalne odbitki nosiły swoje własne tytuły nadane im zgodnie z przedmiotami, które zdawały się przypominać. Starała się przenieść swe fascynacje zaburzeniami stereotypowego widzenia do fotografii. Należała do poznańskiej grupy [[4F+R]], w szeregach której znajdowali się m.in. [[Alfred Lenica]], Ildefons Houwalt, Feliks M. Nowowiejski.

 

 

== Przypisy ==

* Fortunata Obrąpalska, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, katalog

* Adam Mazur, Historie fotografii w Polsce 1839-2009, Kraków 2009

 

{{Kontrola autorytatywna}}