Adam Koc: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
poprawa linków
poprawa linków
Linia 176:
Pod koniec marca 1936 doszło do gwałtownego załamania stanu rezerw dewizowych, a miesiąc później, podczas spotkania na [[Zamek Królewski w Warszawie|Zamku Królewskim w Warszawie]] (udział w nim wzięli: prezydent Mościcki, premier Zyndram-Kościałkowski, Rydz-Śmigły, gen. [[Tadeusz Kasprzycki]], [[Władysław Raczkiewicz]], [[Roman Górecki]], [[Juliusz Ulrych]] oraz [[Juliusz Poniatowski]]) Koc zaprezentował projekt prezydenckiego [[dekret]]u o [[dewaluacja|dewaluacji]] złotego. Przeciwko tym planom wypowiedział się jednak sam Ignacy Mościcki i pomysł nie został przyjęty{{odn|Mierzwa|2006|s=146}}. Oznaczało to zwycięstwo koncepcji Kwiatkowskiego i wprowadzenie ograniczeń dewizowych{{odn|Mierzwa|2006|s=147}}. Kocowi udało się jeszcze przeforsować plan przeznaczenia przez Bank Polski 20 mln zł na zatrudnienie bezrobotnych przy robotach drogowych<ref>{{cytuj pismo |tytuł = Bank Polski przeznacza 20 milj. na natychmiastowe zatrudnienie bezrobotnych | url = http://polona.pl/item/9604225/1/ |czasopismo = Gazeta Polska |numer = 116 |strony = 2 |data = 26 kwietnia 1936}}</ref>, jednak wiedział on dobrze o tym, że nie będzie w stanie firmować swym nazwiskiem polityki gospodarczej rządu, z którą się nie utożsamiał. 27 kwietnia 1936 podał się do dymisji ze stanowiska prezesa Banku Polskiego. O fakcie tym prasa poinformowała 9 maja 1936<ref>{{cytuj pismo |tytuł = Minister Adam Koc ustąpił z prezesury Banku Polskiego | url = http://polona.pl/item/9604284/0/ |czasopismo = Gazeta Polska |numer = 129 |strony = 1 |data = 9 maja 1936}}</ref>.
 
Od końca 1938 Koc pracował w [[Bank Handlowy w Warszawie|Banku Handlowym]], będąc od 30 marca 1939 jego wiceprezesem. Zajmował się m.in. polityką kredytową, kontaktami z bankami zagranicznymi i obowiązkami skarbowymi banku{{odn|Mierzwa|2006|s=151}}.
 
=== Na czele Obozu Zjednoczenia Narodowego ===