Izydor (patriarcha Konstantynopola): Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m wstawiam Szablon:Kontrola autorytatywna |
int. |
||
Linia 5:
|imię przybrane oryginalne = Ισίδωρος
|tytuł =
|grafika =
|opis grafiki =
|herb =
Linia 12:
|państwo = [[Cesarstwo Bizantyńskie]]
|wariant flagi =
|data urodzenia =
|miejsce urodzenia =
|data śmierci =
|miejsce śmierci =
|1. funkcja = patriarcha Konstantynopola
|1. funkcja - okres = od [[17 maja]] 1347<br />do 1350
|2. funkcja =
|2. funkcja - okres =
|wyznanie = [[chrześcijaństwo]]
|kościół = [[Patriarchat Konstantynopolitański]]
Linia 43:
'''Izydor''' ([[język grecki|gr.]]: Ισίδωρος, ''Isidōros'') – patriarcha [[Konstantynopol]]a od [[17 maja]] 1347 do 1350
Izydor Wukiras początkowo uczył się u Gerazyma [[Eubea|Eubejskiego]] w [[Saloniki|Tesalonice]]. Około 1320 roku, zainspirowany wspomnieniami swego mistrza, wspołpracownika [[Grzegorz Synaita|Grzegorza Synaity]], opuścił Tesalonikę i udał się na górę [[Athos|Atos]], gdzie został uczniem Synaity<ref name="Sin">{{cytuj stronę|url=http://www.pravenc.ru/text/168073.html |tytuł=Grigorij Sinait|autor= M. Żełtow
17 maja 1347 Izydor, wówczas już biskup [[Monemwasia|Monemwazji]]<ref name="Nic"/>, a przy tym uczeń i przyjaciel [[Grzegorz Palamas|Grzegorza Palamasa]]<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko= Ostrogorski |imię=G. |autor link= Georg Ostrogorski |tytuł= Dzieje Bizancjum |strony=481
Wiosną 1347 roku nieco ponad 20 biskupów wystąpiło przeciw ustanowieniu Izydora patriarchą. Dystansując się od potępionego [[Grzegorz Akyndyn|Akyndyna]], wydali własny tomos, w którym składali z urzędu Izydora (ustanowionego, ich zdaniem, bezprawnie i przy pomocy władzy świeckiej i podejmującego szereg bezprawnych czynności) i Grzegorza Palamasa, obwiniając ich o szpiegowanie i prześladowanie opozycji, bezbożność, oddzielanie dzieci od rodziców pod pozorem ascezy (zarzut dotyczył przepowiadania Izydora w Tesalonice, w okresie gdy był jeszcze osobą świecką), ikonoklazm i odrzucenie przedmiotów sakralnych. W sierpniu 1347 roku po nieudanych próbach doprowadzenia opozycjonistów do posłuszeństwa Izydor i jego synod formalnie złożył zbuntowanych biskupów z urzędu. Wykonanie postanowień synodu zostało jednak odłożone w czasie w nadziei na ich nawrócenie<ref name="Izy"/>.
Izydor zmarł w 1350 roku. ''Żywot Izydora'' opisał w latach
== Przypisy ==
Linia 56 ⟶ 55:
== Bibliografia ==
* {{cytuj stronę|url=http://www.pravenc.ru/text/168057.html |tytuł=Grigorij Pałama|autor= M. M. Bernatsky |praca=Prawosławnaja enciklopedia, Т. 13., s.
* {{Cytuj książkę |nazwisko= Browning |imię=R.|autor link=Robert Browning (historyk) |tytuł= Cesarstwo Bizantyńskie|data=1997 |wydawca= Państwowy Instytut Wydawnicczy |miejsce=Warszawa |strony=212-213 |isbn=83-06-02615-2}}
* Venance Grumel, ''Traité d'études byzantines'', « La Chronologie I. », Presses universitaires de France, Paryż, 1958, s. 437.
* {{Cytuj książkę |nazwisko=Nicol |imię=Donald |autor link= |tytuł=Les derniers siècles de Byzance |wydawca=éditions Texto |miejsce=Paryż |rok=2008
* {{cytuj stronę|url=http://www.pravenc.ru/text/168073.html |tytuł=Grigorij Sinait|autor= M. Żełtow |praca=Prawosławnaja enciklopedia, Т. 13., s.
{{Prawosławny patriarcha Konstantynopola}}
|