Aeronautica Militare: Różnice pomiędzy wersjami

Początki powietrznych operacji włoskiej armii sięgają XIX wieku. W listopadzie 1884 roku utworzono Służbę Lotniczą (''Servizio Aeronautico''), na wyposażeniu której znalazły się balony. W styczniu 1885 roku, jednostka została przemianowana na Sekcję Balonów (''Sezione Aerostatica''). Pierwszy samolot pojawił się już w 1909 roku a w trakcie trwania [[Wojna włosko-turecka|wojny włosko-tureckiej]] w latach 1911 - 1912 w [[Libii|Libia]], samoloty zostały po raz pierwszy przez Włochy użyte w działaniach bojowych. W październiku 1912 roku, własną, niezależną od armii jednostkę lotniczą utworzyła [[Regia Marina|włoska marynarka]]. W maju 1913 roku jednostka została przekształcona w Sekcję Lotnictwa Marynarki Wojennej (''Sezione Aeronautica della Marina''). 18 czerwca 1913 roku utworzono Korpus Lotniczy (''Corpo Aeronautico''). Korpus był niezależną od armii jednostką, znajdującą się w strukturze Ministerstwa Wojny (''Ministero della Guerra''). 7 stycznia 1915 roku, na mocy królewskiego dekretu, Korpus został przemianowany na Korpus Lotnictwa Wojskowego (''Corpo Aeronautico Militare''), nadal niezależny od armii i podlegający bezpośrednio Ministerstwu Wojny. Stan taki trwał do [[28 marca]] [[1923]], kiedy to kolejnym dekretem króla [[Wiktor Emanuel III|Wiktora Emanuela III]], utworzone zostały samodzielne Królewskie Siły Powietrzne - ''[[Regia Aeronautica]]''. Po wojnie w referendum zrealizowanym w wyniku proklamacji [[Włochy|Włoskiej Republiki]] 18 czerwca 1946 r. [[Regia Aeronautica]] straciła swoją królewską nazwę i jej nazwa została zmieniona na ''Aeronautica Militare Italiana'' (AMI). W latach 30. lotnictwo włoskie było praktycznie w całości wyposażone w samoloty własnej konstrukcji.