Korsarz (balet): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
m lit., drobne merytoryczne |
||
Linia 1:
[[File:Joseph Mazilier -circa 1860.JPG|thumb|Joseph Mazilier, choreograf baletu ''Korsarz'', ok. 1860|alt=]]
[[File:Jules Henri Vernoy de St Georges date unknown.JPG|thumb|Jules
[[File:Adolphe Adam 1850 - Charles Vogt - Gallica.jpg|thumb|[[Adolphe Adam|Adolphe-Charles Adam]], kompozytor baletu ''Korsarz'', 1850|alt=]]
[[Plik:Corsaire_-Segarelli.jpg|mały|Domenico Segarelli jako Conrad, 1856]]
Linia 15:
== Prapremiera ''Korsarza'' Maziliera ==
'''23 stycznia 1856, Théâtre Impérial de l’Opéra, Paryż'''
* Libretto: Jules-
* Choreografia: Joseph Mazilier
*Muzyka: [[Adolphe Adam|Adolphe-Charles Adam]]
Linia 24:
Ceniony francuski krytyk muzyczny tamtych lat, Léon Escudier pisał po paryskiej premierze: „Nowy balet pp. de Saint-Georgesa i A. Adama, zaprezentowany w ubiegłą środę w Operze, to wielki i olśniewający sukces. Już sama inscenizacja jest nieodpartą atrakcją, gdzie cały Paryż ogląda scenę statku zatapianego w falach przez błyskawicę i furię burzy. To fantastyczny i najbardziej wzruszający spektakl, jaki zaistniał w teatrze. ''Korsarz'' był triumfem [Caroliny] Rosati, która pokazała się z całą swą poezją, gracją, uwodzicielską pasją. Po każdym ''pas'' tej czarodziejki cała sala wybuchała aplauzem. Ten niezapomniany wieczór zaowocował słynnej sylfidzie długą i głośną owacją. Panna [Claudina] Couqui, urocza i pełna wdzięku, również miała duży udział w brawach publiczności. (...) Pan [Domenico] Segarelli jest nowym mimem i cennym nabytkiem. Grał rolę Conrada jak prawdziwy artysta i niezwykle inteligentnie.
W kilku miejscach treść baletu przypomina ''Korsarza'' Lorda Byrona. Jest bardzo interesująca. Akcja obfituje w genialne kombinacje choreograficzne, to jedna z najlepszych prac p. de Saint-Georgesa. (…) Muzyka p. Adama jest godna tego wszystkiego. Najbardziej wdzięczne i najciekawsze motywy pojawiają się z rzadką obfitością. Cały ostatni obraz jest arcydziełem; to nie tylko muzyka baletowa, to najwyższa dramatyczna inspiracja. Mamy ręce stłuczone od oklasków i możemy zapewnić, że ta ostatnia scena muzyczna jest jedną z najpiękniejszych kompozycji autora tak wielu popularnych partytur. Panowie Saint-Georges i Mazilier również mogą pochwalić się dużym sukcesem ''Korsarza''. Stworzyli interesujące dzieło, dobrze poprowadzone i bardzo ekscytujące. Wszystkie dekoracje pp. Despléchina, Cambona, Thierry’ego i Martina są godne podziwu, a także wszystkie kostiumy. Musimy pochwalić p. Sacré, który zrealizował niezrównaną scenę ze statkiem. Trzeba też pochwalić p. [Françoisa-Louisa] Crosniera [dyrektora Opery], który z niezwykłą gorliwością i inteligencją nadzorował pracą nad nowym baletem, którego popularność będzie niewyczerpana”<ref>„La France Musicale”, nr 4 z 27 stycznia 1856.</ref>.
== Premiera polska==
Linia 177:
*Cyril W. Beaumont, ''Complete Book of Ballets'', Putnam, London 1956.
*Alexander P. Demidov, ''Le Corsaire'' [w:] ''International Encyclopedia of Danse'', t. 2, Oxford University Press, New York 1998. <nowiki>ISBN 0-19-509462-X</nowiki> (set.), <nowiki>ISBN 0-19-512306-9</nowiki> (vol. 2)
*Ivor Guest, Le Ballet de l'Opéra de Paris, Flammarion, Paris, 2001, Flammarion, Paris 2001. ISBN 978-2080128300
*Ivor Guest, ''The Ballet of the Second Empire, 1847-1858'', Adam and Charles Black, London 1955.
*Marino Palleschi, ''Il Corsaro: dal poemetto di Byron al balletto di Mazilier'', balletto.net: http://www.balletto.net/magazine/articoli-generici/il-corsaro-dal-poemetto-di-byron-al-balletto-di-mazilier-parte-ii
* [[Janina Pudełek]], ''Warszawski balet romantyczny, 1802-1866'', Polskie Wydawnictwo Muzyczne, Kraków 1967.
| |||