Billy Graham: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Kampanie ewangelizacyjne: drobne techniczne |
m →Oceny i kontrowersje: drobne techniczne |
||
Linia 237:
Billy Graham głosił w 185 krajach, zaś liczba osób, do których przemawiał, przekroczyła 210 milionów<ref>{{Cytuj książkę | autor = Michael G. Long | url = https://books.google.com/books?id=pVAeaDLnCJoC&pg=PA3&lpg=PA3&dq=#v=onepage&q&f=false | tytuł = The legacy of Billy Graham: critical reflections on America’s greatest evangelist | miejsce = Westminster | wydawca = John Knox Press | rok = 2008 | strony = 3}}</ref>. Według szacunków współpracowników Grahama liczba osób, które po jego kazaniach publicznie uznały [[Jezus Chrystus|Jezusa Chrystusa]] za swojego zbawiciela przekroczyła 3,2 miliona{{r|time1993}}, łączna liczba osób, które słyszały kazania Grahama – osobiście, przez radio lub telewizję – przekroczyła natomiast 2,2 miliarda{{r|baptisthistory}}. Liczba Amerykanów, którzy słuchali go osobiście, wynosi 35 milionów{{r|demossnews}}. W połowie 1957 roku jego imię było znane dla 85% Amerykanów, a 75% oceniało go pozytywnie<ref>{{Cytuj książkę | autor = David Aikman | tytuł = Billy Graham: His Life and Influence | rok = 2007 | strony = 131}}</ref>. Prawdopodobnie przemawiał do największej liczby słuchaczy w historii{{r|baptisthistory}}. W połowie lat 60. stał się osobą, która dodawała świętości wydarzeniom, autorytetem dla prezydentów, przed wypowiedzeniem wojny zasięgano jego opinii, w połowie lat 70. zaczęto go określać mianem „pastora Ameryki”<ref name = Wacker>{{Cytuj pismo | autor = Grant Wacker | tytuł = Billy Graham's America | url = http://www.thefreelibrary.com/Billy+Graham%27s+America-a0207875317 | czasopismo = Church History | rok = 2009 | wolumin = 78#3 | strony = 489-511}}</ref>
W jego służbie nie było żadnych skandali finansowych ani seksualnych{{r|Bloom}}<ref name=timeworld>{{Cytuj pismo | autor = Harold Bloom | tytuł = Billy Graham | url = http://www.time.com/time/world/article/0,8599,1653276,00.html | czasopismo = Time World, Wednesday | data = Aug. 15, 2007 | data dostępu = 2011-11-21}}</ref>. Mieszkał w skromnym domu, nie przyjmował „ofiar miłości”, pobierał stałą pensję od swojej misji (BGEA), odrzucił oferty z telewizji (milion dolarów) oraz Hollywoodu, nigdy nie zbudował „Kościoła Billy’ego Grahama”{{r|Duffy}}. Gdy kończył służbę, 96% Amerykanów określało siebie jako wierzących, a liczba [[Ewangelikalizm|ewangelikalnych]] chrześcijan osiągnęła 40%{{r|timeworld}}. Gdy zaczynał służbę ewangelizacyjną, naród amerykański poszukiwał nowej tożsamości religijnej. Graham miał wielki wpływ na jej kształtowanie. Stworzył nowy typ kultury religijnej, bazujący na mediach<ref>{{Cytuj pismo | autor = Uta Andrea Balbier | tytuł = ’Billy Graham’s Crusades In the 1950s: Neo-Evangelicalism Between Civil Religion, Media, and Consumerism | url = http://www.ghi-dc.org/files/publications/bulletin/bu044/bu44_071.pdf | czasopismo = Bulletin of the GHI | wydawca = German Historical Institute |
Jednak w jego rodzinnym stanie nie popierał go Kościół episkopalny, a także znaczna część baptystów. Jeden z jego biografów, Stanley High, ocenił, że zarówno w Stanach Zjednoczonych, jak i Wielkiej Brytanii, miał większe wsparcie ze strony prezbiterian niż baptystów<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = High | imię = Stanley | tytuł = Billy Graham The Personal Story Of The Man His Message And His Mission | url = https://archive.org/stream/billygrahamthepe007977mbp#page/n7/mode/2up | wydawca = McGraw-Hill Book Company | miejsce = New York | rok = 1956}}</ref>. Grahama wspierali niemieccy biskupi luterańscy, tacy jak [[Otto Dibelius]] oraz [[Hanns Lilje]]<ref>{{Cytuj pismo | autor = Uta Andrea Balbier | tytuł = Billy Graham in West Germany: German Protestantism between Americanization and Rechristianization, 1954–70 | url = http://www.zeithistorische-forschungen.de/site/40209072/default.aspx | czasopismo = Zeithistorische Forschungen | data = 7 (2010) | data dostępu = 2011-12-10}}</ref>.
| |||