Kinematografia: Różnice pomiędzy wersjami

'''Przemysł filmowy''' w poszczególnych krajach określa się mianem „kinematografii narodowej”{{fakt|data=2018-12}}.

Do niedawna największą kinematografią narodową była [[Kinematografia amerykańska|amerykańska]] związana z wytwórniami w [[Hollywood]]{{fakt|data=2018-12}}.

Obecnie najwięcej filmów na świecie powstaje w [[Indie|Indiach]]{{fakt|data=2018-12}}. Ośrodek kinematograficzny w [[Mumbaj|Bobmaju]] określany jest często jako [[Bollywood]]. Produkuje się tam nie tylko najwięcej filmów, lecz także najdłuższe{{fakt|data=2018-12}}. Średnio indyjski film trwa około 3 godzin{{fakt|data=2018-12}}.

Trzecią wielką potęgą filmową staje się obecnie{{Kiedykiedy|data=2018-12}} kinematografia chińska z ośrodkami produkcyjnymi w [[Hongkong]]u, [[Pekin]]ie i [[Szanghaj]]u{{fakt|data=2018-12}}.

Tylko te trzy kinematografie – amerykańska, indyjska i chińska, posiadające ogromne obszary dystrybucji, są samowystarczalne, tzn. nie potrzebują dotacji mecenasów państwowych i prywatnych{{fakt|data=2018-12}}.

Inne kinematografie narodowe, ze względu na małe obszary dystrybucji kinowej i telewizyjnej, są najczęściej dofinansowywane przez rządy, fundacje i organizacje społeczne lub telewizje publiczne. Tak się dzieje w [[Kinematografia polska|Polsce]], gdzie istnienie kinematografii narodowej jest uzależnione od dotacji [[Polski Instytut Sztuki Filmowej|Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej]], a czasem publicznej telewizji{{fakt|data=2018-12}}. Zdecydowanie rzadziej produkcja jest finansowana przez telewizje prywatne lub sponsorów{{fakt|data=2018-12}}.