Stanisław Żółkiewski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
Mathiasrex (dyskusja | edycje) kat., drobne merytoryczne |
||
Linia 43:
Karierę polityczną rozpoczął u boku [[kanclerz wielki koronny|kanclerza wielkiego koronnego]] [[Jan Zamoyski|Jana Zamoyskiego]]. W 1573 wyjechał z delegacją posłów do [[Paryż]]a dla oznajmienia [[Henryk III Walezy|Henrykowi Walezemu]] jego wyboru na [[Władcy Polski|króla Polski]]. Wkrótce udał się na dwór cesarza [[Maksymilian II Habsburg|Maksymiliana II Habsburga]]. Został sekretarzem [[Władcy Polski|króla]] [[Stefan Batory|Stefana Batorego]].
Podczas [[wojna Rzeczypospolitej z Gdańskiem|wojny Rzeczypospolitej z Gdańskiem]] odznaczył się w [[Bitwa pod Lubiszewem|bitwie pod Lubiszewem]] 17 kwietnia 1577. Uczestniczył też w [[wojna polsko-rosyjska (1577–1582)|wyprawie]] [[Stefan Batory|Stefana Batorego]] na [[Rosja|Rosję]] (m.in. walczył wraz z bratem [[Mikołaj Żółkiewski (podkomorzy lwowski)|Mikołajem]] i ojcem pod rozkazami Jana Zamoyskiego pod [[Oblężenie Zawołocza|Zawołoczem]]). 12 maja 1584 r. pojmał słynnego [[banicja|banitę]] [[Samuel Zborowski|Samuela Zborowskiego]]. W czasie [[elekcja 1587|elekcji 1587 roku]] głosował na [[Zygmunt III Waza|Zygmunta Wazę]]<ref>Anna Pieńkowska, Zjazdy i sejmy z okresu bezkrólewia po śmierci Stefana Batorego, Pułtusk 2010, s. 366.</ref>.
W czasie wojny domowej opowiedział się po stronie [[Zygmunt III Waza|Zygmunta III Wazy]]. W 1588 wyróżnił się w [[bitwa pod Byczyną|bitwie pod Byczyną]], gdzie został ciężko ranny<ref group="uwaga">Ciężko postrzelony w nogę, która z wiekiem coraz bardziej mu dokuczała – w [[Bitwa pod Kłuszynem|bitwie pod Kłuszynem]] nie mógł dosiąść konia i jechał w [[kolaska|kolasce]].</ref>. W 1589 roku był sygnatariuszem ratyfikacji [[Traktat bytomsko-będziński|traktatu bytomsko-będzińskiego]] na sejmie pacyfikacyjnym<ref>Codex diplomaticus Regni Poloniae et Magni Ducatus Lituaniae, wydał Maciej Dogiel, t. I, Wilno 1758, s. 239.</ref>. Był stałym doradcą Jana Zamoyskiego. Dzięki jego protekcji otrzymał buławę polną koronną, a w 1590 został kasztelanem lwowskim. W 1595 uczestniczył u boku Zamoyskiego w wyprawie do [[Mołdawia|Mołdawii]] dla osadzenia na tamtejszym tronie polskiego lennika [[Jeremi Mohyła|Jeremiego Mohyły]]. Wziął udział w [[bitwa pod Cecorą (1595)|pierwszej bitwie pod Cecorą]]. W 1596 stłumił [[powstanie Nalewajki|powstanie]] [[Seweryn Nalewajko|Semena Nalewajki]], przy czym w niejasnych okolicznościach doszło do wymordowania kozackich jeńców<ref group="uwaga"> Sam Żółkiewski tłumaczył to zajście niesubordynacją wojska. Faktem jest też, że hetman obiecał kapitulującemu Nalewajce darowanie życia, zaś ten później został skazany na śmierć – co odbyło się za zgodą króla Zygmunta, a wbrew Żółkiewskiemu.</ref>. W 1597 na miejscu wsi Winniki założył miasto [[Żółkiew]], które stało się siedzibą rodu.
Linia 178:
{{SORTUJ:Żółkiewski, Stanisław}}
[[Kategoria:Członkowie dworu Zygmunta III Wazy]]
[[Kategoria:Elektorzy Zygmunta III Wazy]]
[[Kategoria:Hetmani polni koronni]]
[[Kategoria:Hetmani wielcy koronni]]
| |||