Wersja z 16:12, 26 gru 2018 edytuj Wajmera (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 705 edycji Dodano informację o roli. Znacznik: VisualEditor ← poprzednia edycja		Wersja z 10:14, 27 gru 2018 edytuj anuluj edycję MalarzBOT (dyskusja \| edycje) Boty, Redaktorzy, Uprawnieni do logowania się z zablokowanych adresów IP 4 850 577 edycji m MalarzBOT: poprawiam link tożsamy z tekstem linka następna edycja →
Linia 36: === Kariera === [[Plik:Dolph Lundgren 1990.jpg\|thumb\|220px\|Dolph Lundgren (1990)]] W 1983 pracował jako [[~~model~~Model (zawód)\|model]] dla nowojorskiej Zoli Agency, reklamując odzież i sprzęt sportowy. Zarabiał na życie jako ochroniarz na [[Manhattan]]ie w [[Klub nocny\|nocnym klubie]] The Limelight, dopóki szef Peter Gatien nie przyłapał go na zjedzeniu kanapki na klatce schodowej i zwolnił go<ref name="10ztalk"/>. Współpracował też z [[Chazz Palminteri\|Chazzem Palminteri]]. W ciągu dnia uczył się aktorstwa w Warren Robertson Theatre Workshop. Tańczył w [[Studio 54]], gdzie poznał takie sławy jak [[Andy Warhol]], [[Keith Haring]] czy [[Iman]], i studiował aktorstwo z [[Andie MacDowell]] i [[Tom Hulce\|Tomem Hulce]]. Na dużym ekranie pojawił się w niewielkiej roli oficera [[KGB]] w scenie z generałem Gogolem ([[Walter Gotell]]) w czternastym z kolei oficjalnym filmie z cyklu o [[James Bond\|Jamesie Bondzie]], zatytułowanym ''[[Zabójczy widok]]'' (''A View to a Kill'', 1985) u boku [[Roger Moore\|Rogera Moore]], [[Christopher Walken\|Christophera Walkena]] i [[Grace Jones]], z którą w lipcu 1985 wziął udział w sesji zdjęciowej [[Helmut Newton\|Helmuta Newtona]] dla magazynu „[[Playboy]]”<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.dolph-ultimate.com/articles/playboy.html\|tytuł=Amazing Grace\|opublikowany=dolph-ultimate.com\|język=en\|data dostępu=2017-01-05\|archiwum =http://archive.is/Yi94N\| zarchiwizowano = 2018-05-18}}</ref><ref>{{cytuj stronę\|url=http://thankhugh.blogspot.com/2016/03/and-now-ladies-gentlemen-heres-grace.html\|tytuł=And Now Ladies & Gentlemen, Here's Grace\|opublikowany=thankhugh\|język=en\|data dostępu=2017-01-05\|archiwum =http://archive.is/5qkKN\| zarchiwizowano = 2018-05-18}}</ref><ref>{{cytuj stronę\|url=https://www.queerty.com/10-reasons-grace-joness-memoir-will-be-the-gayest-and-greatest-thing-ever-20130919\|autor=Fabian Brathwaite (2013-09-19)\|tytuł=10 Reasons Grace Jones’s Memoir Will Be The Gayest And Greatest Thing Ever\|opublikowany=Queerty\|język=en\|data dostępu=2017-01-05\|archiwum =http://archive.is/47BGr\| zarchiwizowano = 2018-05-18}}</ref>. Trafił też na okładki magazynów: „[[Bravo]]” (11/86, 06.03.1986, 17/86, 17.04.1986), „Sports & Fitness” (w marcu 1986), „Men's Fitness” (we wrześniu 1987), „[[Muscle & Fitness]]” (w sierpniu 1987, w grudniu 1991, w maju 2015, w styczniu 2017 w edycji brytyjskiej) czy „The Muscle Magazine” (1988 w hiszpańskiej edycji). Linia 42: Zwrócił na siebie uwagę kreacją radzieckiego boksera [[Ivan Drago\|Iwana Drago]] w sensacyjnym dramacie sportowym ''[[Rocky IV]]'' (1985)<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-1177143/Its-easy-beefcake-Rocky-star-Dolph-Lundgren-tries-maintain-trim-physique.html\|autor=BST (2009-04-04)\|tytuł=It's not easy being a beefcake for Rocky star Dolph Lundgren as he struggles to maintain his trim physique\|opublikowany=[[Daily Mail]]\|język=en\|data dostępu=2017-01-05\|archiwum =http://archive.is/mzTgY\| zarchiwizowano = 2018-05-18}}</ref>, za którą otrzymał francuską nagrodę Marshall Trophy na festiwalu filmowym w Napierville. Wkrótce wsławił się główną rolą komiksowego [[He-Man]]a w [[~~fantasy~~Fantasy\|filmie fantasy]] ''[[Władcy wszechświata (film)\|Władcy wszechświata]]'' (''Masters of the Universe'', 1987)<ref>{{cytuj stronę\|url=http://www.dailymail.co.uk/tvshowbiz/article-4649562/Dolph-Lundgren-59-looks-youthful-suave-sunglasses.html\|autor=Monique Friedlander (2017-06-29)\|tytuł=Dolph Lundgren, 59, looks youthful in suave sunglasses\|opublikowany=[[Daily Mail]]\|język=en\|data dostępu=2017-01-05\|archiwum =http://archive.is/TnmXy\| zarchiwizowano = 2018-01-02}}</ref>, adaptacji popularnej kreskówki. Jednak krytycy nie szczędzili mu słów krytyki, wytykając, że jedyne plusy jego aktorstwa wynikają z jego fizyczności. Wcielił się następnie w rosyjskiego agenta KGB w sensacyjnym filmie wojennym ''[[Czerwony skorpion]]'' (''Red Scorpion'', 1989) oraz zagrał samotnego mściciela, policjanta-weterana wojennego [[Punisher\|Franka Castle]], w filmie ''[[Punisher (film 1989)\|Punisher]]'' (''The Punisher'', 1989), gdzie wykonał większość popisów kaskaderskich. W dreszczowcu fantastycznonaukowym ''[[Mroczny anioł (film 1990)\|Mroczny anioł]]'' (''Dark Angel'', 1990) odegrał postać policjanta Jacka Caine’a, walczącego z tytułowym przybyszem z kosmosu, który zagraża ludzkości. W [[~~czarna~~Czarna komedia\|czarnej komedii]] sensacyjnej ''[[Ostry poker w Małym Tokio]]'' (''Showdown in Little Tokyo'', 1991) pojawił się u boku [[Brandon Lee\|Brandona Lee]] jako detektyw z [[Los Angeles]] Chris Kenner, tropiący szefa [[~~yakuza~~Yakuza\|Yakuzy]]. W dramacie sensacyjnym sci-fi ''[[Uniwersalny żołnierz (film 1992)\|Uniwersalny żołnierz]]'' (''Universal Soldier'', 1992) z [[Jean-Claude Van Damme\|Jeanem-Claude Van Dammem]] zagrał antagonistę – żołnierza-cyborga GR13; stał się wówczas ikoną [[~~film~~Film akcji\|kina akcji]]. W 1994 roku związał się z nowojorskim Ensemble Studio Theater i występował z Group of Eight. W cyberpunkowym dreszczowcu sci-fi ''[[Johnny Mnemonic]]'' (1995) z [[Keanu Reeves]]em wystąpił w roli ulicznego kaznodziei-zabójcy. Kolejne projekty przeznaczane na rynek wideo z jego udziałem nie przykuwały zbyt dużej uwagi. Był liderem drużyny piłkarskiej Stanów Zjednoczonych na igrzyskach w roku 1996<ref name="filmow"/>. W brawurowym filmie sensacyjnym ''[[Mechanik: Czas zemsty]]'' (''The Mechanik'', 2005) wystąpił w roli Nikolaja Czerenienko, byłego komandosa, pracującego w podmiejskim warsztacie jako mechanik, zaś w dramacie przygodowym ''Nowe imperium'' (''L’Inchiesta'', 2006) wcielił się w postać nordyckiego niewolnika Briksosa. Na planie przygodowego filmu akcji ''[[Niezniszczalni]]'' (''The Expendables'', 2010) spotkał się z największymi [[~~gwiazda~~Gwiazda filmowa\|gwiazdami]] kina sensacyjnego lat 80. i 90.: [[Arnold Schwarzenegger\|Arnoldem Schwarzeneggerem]], [[Sylvester Stallone\|Sylvestrem Stallone]] i [[Bruce Willis\|Bruce’em Willisem]]. Po jego sukcesie Lundgren wystąpił także w jego dwóch kolejnych częściach (2012 i 2014). Od 2004 zajął się reżyserią. Wśród projektów wyreżyserowanych przez Lundgrena znajdują się filmy akcji [[Filmy klasy B\|klasy „B”]], między innymi ''Obrońca'' (''The Defender'', 2004), ''Mechanik: Czas zemsty'' (''The Mechanik'', 2005), ''[[Morderczy występ]]'' (''Command Performance'', 2009) i ''[[Icarus (film)\|Icarus]]'' (2010). Do niektórych ze swoich filmów pisze scenariusze. Linia 356: \|Don Michael Paul \|- \|''[[Ave, Cezar!\|]]''~~Ave, Cezar!'']]~~ (''Hail, Caesar!'') \|dowódca Submarine \|[[Joel i Ethan Coenowie]]

Dolph Lundgren: Różnice pomiędzy wersjami