Pismo japońskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Zobacz też: nieestetyczny pusty wiersz
Przymiotnik nie ma wg mnie koniugacji
Znaczniki: VisualEditor Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 77:
Historycznie, regularna forma ([[Pismo wzorcowe|''kaisho'']], 楷書) kanji była używana przez mężczyzn, podczas gdy forma zapisu pismem „trawiastym” była używana przez kobiety, które na ogół nie miały dostępu do tego samego poziomu wykształcenia co mężczyźni. Cieszyła się popularnością wśród dam dworu cesarskiego i dlatego uważana była za „pismo kobiece” (''onna-de'' 女手). Kobiety z arystokracji używały jej do korespondencji osobistej i tworzenia literatury.
 
We współczesnym języku japońskim hiragana oddaje dźwiękową stronę języka oraz pełni funkcje gramatyczne. Ze względu na sposób [[Koniugacja (językoznawstwo)|koniugacji]]odmiany czasowników i przymiotników w języku japońskim, same kanji nie wystarczają. Hiragana jest używana m.in. do: zapisu końcówek fleksyjnych czasowników i przymiotników (temat wyrazu zapisuje się z reguły znakiem chińskim, a dodane końcówki zapisane hiraganą to ''okurigana''), zapisu słów bez reprezentacji kanji, słów już nie pisanych w kanji.
 
Hiragana jest wykorzystywana także w postaci małych znaków umieszczanych powyżej (przy piśmie poziomym) lub z prawej strony (przy piśmie pionowym) jako ''furigana'', narzędzie wyjaśniające sposób odczytywania kanji. ''Furigana'' jest używana m.in. w tekstach dla dzieci i obcokrajowców uczących się japońskiego oraz gdy kanji są szczególnie trudne lub nietypowe.