Olusẹgun Ọbasanjọ: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
int.
Linia 11:
|następca = [[Umaru Yar’Adua]]
|2 funkcja = [[Prezydenci Nigerii|Szef Federalnego Rządu Wojskowego]]
|2 partia =
|2 od = 13 lutego 1976
|2 do = 1 października 1979
Linia 19:
|commons = Category:Olusegun Obasanjo
}}
'''Oluṣẹgun Matthew Okikiọla Arẹmu Ọbasanjọ''' (ur. [[3 marca]] [[1937]] w [[Abeokuta]]) – emerytowany generał armii Nigerii i były dwukrotny prezydent [[Nigeria|Nigerii]], w latach 1976-19791976–1979 jako przewodniczący Federalnego Rządu Wojskowego, a od 1999 do 2007 demokratycznie wybrany [[prezydent]]. Jest [[chrześcijaństwo|chrześcijaninem]] pochodzącym z plemienia [[Jorubowie|Joruba]].
 
== Dzieciństwo i kariera wojskowa ==
Linia 37:
Olusẹgun Ọbasanjọ uzyskał nominację [[Ludowa Partia Demokratyczna (Nigeria)|Ludowej Partii Demokratycznej]] (PDP) jako jej kandydat na prezydenta. Wygrał wybory przeprowadzone [[27 lutego]] 1999 r., uzyskując 62,6% głosów i 29 maja tego samego roku objął urząd, zostając w ten sposób pierwszym cywilnym prezydentem Nigerii po ponad 15 latach rządów wojskowych. W czasie swojej prezydentury odbył wiele podróży zagranicznych, starając się naprawić negatywny wizerunek Nigerii, jaki dominował w [[Cywilizacja zachodnia|państwach zachodnich]] w wyniku działań poprzedników. W polityce wewnętrznej skłócony był zarówno z dwuizbowym parlamentem, jak i z własną partią. Udało mu się jednak przetrwać próby [[impeachment]]u i wprowadzić ustawy [[korupcja|antykorupcyjne]], a także uzyskać nominację na kandydata PDP w następnych wyborach.
 
Wybory z 19 kwietnia 2003 nabrały charakteru religijnego, gdyż głównym oponentem Ọbasanjọ został gen. [[Muhammadu Buhari]] (wojskowy przywódca Nigerii w latach 1983-19851983–1985), który miał poparcie [[muzułmanin|muzułmańskiej]] północy kraju. Jednocześnie dopatrzono się nieprawidłowości w przebiegu głosowania, ostatecznie jednak Ọbasanjọ ponownie został wybrany prezydentem z przewagą 11 milionów głosów nad Buharim.
 
Druga kadencja odznaczała się aktywniejszą polityką wewnętrzną. W polityce gospodarczej oparł się na [[Technokracja (polityka)|technokratach]] i okres [[recesja (ekonomia)|recesji]] trwający od 1987 zamienił się we [[wzrost gospodarczy]] na poziomie 6% rocznie. Rezerwy walutowe wzrosły z 2 mld [[dolar amerykański|USD]] w 1999 do 43 mld w 2007.