Julian Fałat: Różnice pomiędzy wersjami

 

Po odzyskaniu niepodległości włączył się w odbudowę polskiego życia kulturalnego. W latach 1919–1922 mieszkał w [[Toruń|Toruniu]], gdzie kupił dom przy pl. Teatralnym 42, dzisiaj Fosa Staromiejska 28, który stał się ośrodkiem życia kulturalnego Torunia. Zbierali się tam artyści, dyplomaci i ludzie kultury z Torunia i z kraju. Po śmierci syna Lucjana, przekazał swój dom Pomorskiemu Towarzystwu Opieki nad Dziećmi. Został współzałożycielem i pierwszym [[Mistrz|majstrem]] (prezesem) [[Konfraternia Artystów w Toruniu|Konfraterni Artystów]]. Podczas czwartkowych spotkań rodziły się kolejne ważne inicjatywy np. Pomorskie Towarzystwo Muzyczne i Konserwatorium Muzyczne, Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych. Uczestniczył w posiedzeniach rady miejskiej, kiedy dyskutowano o sprawach kultury, zasiadał w komitetach honorowych, swym autorytetem wspierał różne akcje społeczne. Malował nadwiślańskie pejzaże i zakątki Torunia. Do końca życia pozostał majstrem Konfraterni i utrzymywał stały kontakt z Toruniem. Następnie był dyrektorem Departamentu Sztuki w gabinecie ministra [[Antoni Ponikowski|Antoniego Ponikowskiego]]. Pod koniec życia organizował wystawy retrospektywne w Krakowie i Warszawie w 1925 r.

 

== Ważniejsze dzieła ==