Leonhard Stock: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Kariera ==

 

Na podium zawodów pucharowych po raz pierwszy stanął 10 grudnia 1978 roku w [[Schladming]], gdzie był drugi w [[kombinacja alpejska|kombinacji alpejskiej]]. Rozdzielił wtedy na podium [[Peter Lüscher|Petera Lüschera]] ze [[Szwajcaria|Szwajcarii]] i [[Andreas Wenzel|Andreasa Wenzela]] z [[Liechtenstein]]u. W pozostałych zawodach [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim mężczyzn 1978/1979|sezonu 1978/1979]] jeszcze trzynaście razy plasował się w czołowej dziesiątce, w tym raz stanął na podium - 1 lutego 1979 roku w [[Villars-sur-Ollon|Villars]] był drugi w zjeździe. Wyniki ten pozwoliły mu zająć drugie miejsce w klasyfikacji generalnej, w której lepszy był tylko Lüscher. W [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim mężczyzn 1979/1980|kolejnym sezonie]] ani razu nie znalazł się w pierwszej trójce i tylko dwukrotnie zmieścił się w pierwszej dziesiątce. W klasyfikacji generalnej zajął odległe miejsce, znalazł się jednak w składzie kadry Austrii na rozgrywane w lutym 1980 roku [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1980|igrzyska olimpijskie w Lake Placid]]. Pierwotnie był tylko rezerwowym i miał nie wystartować, jednak na treningach olimpijskich uzyskiwał czasy lepsze od kolegów z drużyny. Wystąpił więc w biegu zjazdowym i zdobył złoty medal, wyprzedzając bezpośrednio swego rodaka [[Peter Wirnsberger|Petera Wirnsbergera]] i [[Kanada|Kanadyjczyka]] [[Steve Podborski|Steve'a Podborskiego]]. Na tych samych igrzyskach był też osiemnasty w [[slalom]]ie, a giganta ukończył na 26. pozycji. Igrzyska w [[Lake Placid]] były równocześnie rozgrywane jako mistrzostwa świata, jednak kombinację rozegrano tylko w ramach drugiej z tych imprez. Stock zdobył w tej konkurencji brązowy medal, przegrywając tylko z [[Phil Mahre|Philem Mahre]] z [[Stany Zjednoczone|USA]] i Andreasem Wenzelem.

 

 

Najważniejszym punktem [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim mężczyzn 1987/1988|sezonu 1987/1988]] były [[Zimowe Igrzyska Olimpijskie 1988|igrzyska olimpijskie w Calgary]]. Stock zajął tam między innymi czwarte miejsce w zjeździe, przegrywając walkę o medal z [[Francja|Francuzem]] [[Franck Piccard|Franckiem Piccardem]] o 0,32 sekundy. Na tych samych igrzyskach był też ósmy w supergigancie. W zawodach pucharowych kilkukrotnie kończył zawody w czołowej dziesiątce, jednak na podium nie stanął ani razu. W klasyfikacji generalnej był czternasty, a w klasyfikacji supergiganta zajął szóstą pozycję. W [[Puchar Świata w narciarstwie alpejskim mężczyzn 1988/1989|następnym sezonie]] w klasyfikacji końcowej wypadł nieco słabiej, zajmując ostatecznie osiemnaste miejsce. Trzykrotnie jednak stawał na podium: 27 listopada w [[Schladming]] był trzeci w supergigancie, 22 grudnia 1988 roku był trzeci w zjeździe, a 6 stycznia 1989 roku odniósł swoje pierwsze pucharowe zwycięstwo, wygrywając zjazd. Z [[Mistrzostwa Świata w Narciarstwie Alpejskim 1989|mistrzostw świata w Vail]] w lutym 1989 roku powrócił jednak bez medalu, zajmując dziewiąte miejsce w supergigancie i 22. miejsce w zjeździe.

| {{Flaga|USA}} [[Lake Placid]]

| Kombinacja

| +30,80 pkt

| {{flaga|USA}} [[Phil Mahre]]

* 3 zwycięstwa (3 zjazdy)

 

# {{Flaga|AUT}} [[Schladming]] - [[10 grudnia]] [[1978]] (kombinacja) – 2. miejsce

# {{Flaga|CHE}} [[Villars-sur-Ollon|Villars]] - [[1 lutego]] [[1979]] (zjazd) – 2. miejsce