Samuel P. Huntington: Różnice pomiędzy wersjami

W 1970 wraz z [[Warren Manshell|Warrenem Demianem Manshellem]] założył i współredagował (do 1977) dwumiesięcznik „[[Foreign Policy]]”. Pierwszą ważniejszą publikacją książkową była praca z 1957 ''The Soldier and the State. The Theory and Politics of Civil-Military Relations'' (''Żołnierz i państwo. Teoria i polityka stosunków cywilno-wojskowych'') – choć budziła, po opublikowaniu, wiele kontrowersji, to dziś uznawana jest za najbardziej wpływową książkę na temat cywilno-wojskowych stosunków w Ameryce. Duże uznanie zyskała praca z 1968 ''Political Order in Changing Societies'' (''Ład polityczny w zmieniających się społeczeństwach''), która rzuciła wyzwanie konwencjonalnym poglądom opartym na [[teoria modernizacji|teorii modernizacji]] (teoria ta zakłada, że postęp ekonomiczny i społeczny, w niedawno [[dekolonizacja|zdekolonizowanych]] krajach, prowadzi do stabilnych demokracji).

Huntington, będąc konsultantem amerykańskiego Departamentu Stanu, napisał w 1968 artykuł w dwumiesięczniku „[[Foreign Affairs]]”, w którym zalecał, aby doprowadzić do skupienia wiejskiej populacji [[Wietnam Południowy|Wietnamu Południowego]] w celu izolacji [[Wietkong]]u. Był też współautorem raportu ''The Crisis of Democracy. On the Governability of Democracies'' (''Kryzys demokracji. O możliwości rządzenia w demokracjach'') wydanego w 1976 przez [[Komisja Trójstronna|Komisję Trójstronną]].

W 1993 Huntington opublikował w „[[Foreign Affairs]]” głośny artykuł ''The Clash of Civilizations?'' (''Zderzenie cywilizacji?''), który sprowokował debatę wśród teoretyków stosunków międzynarodowych. Huntington w artykule przeciwstawił się tezie [[Francis Fukuyama|Francisa Fukuyamy]] o „końcu historii”, który miałby nastąpić po upadku [[komunizm]]u. Huntington, opisując [[geopolityka|geopolitykę]] po zakończeniu [[zimna wojna|zimnej wojny]] stwierdził, że politykę zdominują w przyszłości starcia między cywilizacjami. Przyszłe [[konflikt zbrojny|konflikty zbrojne]] będą się toczyć nie między [[państwo|państwami]], ale między [[cywilizacja]]mi. Źródłami [[konflikt międzynarodowy|konfliktów międzynarodowych]] staną się różnice kulturowe, wywodzące się z podziałów [[religia|religijnych]]. Współczesny świat zmienia się w arenę walki i rywalizacji między ośmioma głównymi [[cywilizacja]]mi. Rozwinięciem artykułu była wydana w 1996 książka ''The Clash of Civilizations and the Remaking of World Order''.

Prace Samuela Huntingtona były w Stanach Zjednoczonych przedmiotem rozlicznych krytyk.

Huntington w 1986 roku był dwukrotnie nominowany na członka Narodowej Akademii Nauk, jednak po głosowaniu odrzucono jego kandydaturę. O odrzucenie nominacji zabiegał szczególnie profesor matematyki z [[Uniwersytet Yale]] [[Serge Lang]] wskazując, że Huntington, aby podbudować swój autorytet, w swojej pracy z 1968 roku ''Political Order in Changing Societies'' dopuścił się [[Pseudonauka|pseudonaukowego]] (pseudomatematycznego) argumentu dowodząc, że [[Ameryka Południowa]] w 1960 roku była „społeczeństwem zadowolonym”.

Również grono amerykańskich [[antropologia kulturowa|antropologów kulturowych]] w pracy ''Why America's Top Pundits Are Wrong. Anthropologists Talk Back'' (''Dlaczego najwięksi mędrcy Ameryki się mylą. Odpowiedź antropologów'') zweryfikowało zawartość merytoryczną publikacji czołowych, wpływowych dziennikarzy i autorytetów z dziedziny politologii (m.in. Samuela Huntingtona, [[Robert D. Kaplan|Roberta Kaplana]] i [[Thomas Friedman|Thomasa Friedmana]]) wskazując na mitotwórstwo, operowanie stereotypami, wyolbrzymianie różnic między cywilizacjami, propagowanie koncepcji konfliktu i wizji, w której ludzie żyjący w odmiennych kręgach kulturowych nigdy nie będą w stanie stworzyć tolerancyjnego świata<ref>{{cytuj książkę | imię = Wojciech | nazwisko = Burszta i Waldemar Kuligowski | autor link = Wojciech Burszta| tytuł = Sequel. Dalsze przygody kultury w globalnym świecie| wydawca = Warszawskie Wydawnictwo Literackie Muza | miejsce = Warszawa | rok = 2005 | strony = 141-143 | cytat = Chodzi najpierw o samego Samuela Huntingtona i jego osławioną teorię siedmiu (lub ośmiu, bo autor sam nie wie, co począć z Afryką) kręgów cywilizacyjnych, które muszą się nieuchronnie „zderzyć” ze sobą jako nieporównywalne formy życia. Dalej o Roberta Kaplana...o konserwatywno-liberalną, optymistyczną i wielce uproszczoną wizję globalizacji Thomasa L. Friedmanna... Książka - strona po stronie - pokazuje, dlaczego wymienieni pandici wcale nie są żadnymi mędrcami, ale współczesną wersją mitotwórców, niezwykle groźnymi, bo wpływowymi autorami stereotypowych, esencjalizujących świat koncepcji konfliktu, różnic między cywilizacjami, wrodzonych skłonności do gwałtu i przemocy. Co więcej, autorzy ci przemycają bardzo określoną ideologię konserwatywną... To co dla antropologów jest wartością - wielokulturowość, hybrydalność i niestabilność świata - dla Huntingtona na przykład stanowi największe wyzwanie stające przed euroamerykańskim kręgiem cywilizacyjnym. W pracach tego autora powracają wszystkie koncepcje jakby rodem z epoki nacjonalistycznej..}}</ref>.

Także [[Edward Said]] ustosunkował się do tez Huntingtona w swoim eseju zatytułowanym ''The Clash of Ignorance'' (''Zderzenie ignoracjiignorancji''). Said argumentuje, że kategoryzacja ustalonych „cywilizacji” światowych przedstawiona przez Huntingtona pomija dynamiczną współzależność i interakcję kultury. Wszystkie jego pomysły opierają się nie na harmonii, ale na zderzeniach lub konfliktach pomiędzy światami. Huntington na mapę świata nałożył swoją teorię, zgodnie z którą, każdy ze światów jest „zamknięty w sobie”. Teorię tą odniósł też do struktury cywilizacji oraz do myśli, że każda rasa ma szczególną psychologię i swoje przeznaczenie. Według Saida, jest to przykład geografii wyobrażonej, w której prezentacja świata w określony sposób sankcjonuje pewną politykę. Interwencjonistyczna i agresywna idea zderzenia cywilizacji, zdaniem Saida, ma na celu podtrzymanie w umysłach Amerykanów statusu czasu wojny - poszerza na swój sposób koncepcję [[Zimna wojna|zimnej wojny]] zamiast propagować idee, które mogłyby pomóc w zrozumieniu aktualnej sceny politycznej i pogodzić ze sobą różne kultury.