Mercedes D.III: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Opis techniczny: lit. |
m →Historia rozwoju: drobne redakcyjne |
||
Linia 51:
Silnik Mercedes D.III (oznaczenie fabryczne F1466) wywodził się z poprzedniej konstrukcji zakładów [[Daimler-Motoren-Gesellschaft|Daimler]] – modelu [[Mercedes D.II]]{{odn|Ługowski|2012|s=6–7}} (litera „D” w nazwie silnika oznaczała firmę Daimler{{odn|Gunston|2006|s=138}}). W pierwotnej wersji został wprowadzony do eksploatacji w 1914 roku; dysponował wówczas [[moc]]ą 118 [[Wat|kW]] (160 [[Koń mechaniczny|KM]]){{odn|Ługowski|2012|s=6}}{{odn|Hoffmann|2012|s=6}}. Ulepszona wersja D.IIIa, produkowana od czerwca 1917 roku, osiągała moc 170–180 KM, co osiągnięto poprzez zmianę profilu denka [[Tłok (silnik spalinowy)|tłoka]] z wklęsłego na płaski (i wzrost [[Stopień sprężania|stopnia sprężania]]), zastosowanie nowego [[gaźnik]]a i przeprojektowanie skrzyni korbowej{{odn|Ługowski|2012|s=6–7}}. Pod koniec 1917 roku do produkcji wszedł kolejny model jednostki napędowej, oznaczony D.IIIaü (od [[Język niemiecki|niemieckiego]] słowa ''über'', oznaczającego podwyższone sprężanie; była to nazwa fabryczna, a oficjalnie silnik oznaczano D.III 180/200){{odn|Ługowski|2012|s=7}}. Zmiany konstrukcyjne objęły: kolejną modyfikację profilu denka tłoka, tym razem na wypukły; ulepszenie [[Układ zasilający silnika spalinowego|układu zasilania]] w paliwo poprzez pogłębienie gaźnika i zamontowanie instalacji ogrzewającej wlot powietrza i sam gaźnik, z wykorzystaniem cieczy z [[Układ chłodzenia silnika spalinowego|układu chłodzenia]]{{odn|Ługowski|2012|s=7}}. Ulepszenia te nie tylko spowodowały wzrost mocy maksymalnej jednostki do 200 KM na [[Poziom morza|poziomie morza]], lecz także ograniczyły spadek wydajności silnika w locie na dużej wysokości (moc nie spadała poniżej 180 KM){{odn|Ługowski|2012|s=7}}.
Ostatnią wersję silnika o oznaczeniu D.IIIavü (oficjalnie D.IIIav) wprowadzono do produkcji tuż przed końcem Wielkiej Wojny, w październiku 1918 roku{{odn|Ługowski|2012|s=7}}. Wyróżniało ją zastosowanie dłuższych tłoków wykonanych z [[aluminium]] (w miejsce stosowanych w poprzednich modelach [[Żeliwo|żeliwnych]]), co zwiększyło [[Prędkość obrotowa|prędkość obrotową]] jednostki napędowej do 1600 [[RPM (jednostka miary)|obr./min]] i moc maksymalną do 217 KM na wysokości 0{{odn|Ługowski|2012|s=7}}. Na polepszenie wydajności silnika miało też wpływ dodawanie [[benzol]]u do [[Benzyna|benzyny lotniczej]], co zwiększało jej [[Liczba oktanowa|liczbę oktanową]]{{odn|Ługowski|2012|s=7}}.
Ogółem wyprodukowano około 12 000 egzemplarzy wszystkich wersji{{odn|Hoffmann|2012|s=6}}. == Wersje ==
| |||