Ksawery Branicki (1816–1879): Różnice pomiędzy wersjami

<ref>Line Skórka, « Un magnat polonais en Touraine – Xavier Branicki (1816-1879) », bulletin de la Société archéologique de Touraine, t. XXXIX, 1980, p. 555-569 (lire en ligne).</ref>. Ze względu na utrzymywanie „zakazanych kontaktów” z [[Socjalizm we Francji|francuskimi socjalistami]] objęły go represje ze strony rządu carskiego. Został pozbawiony szlachectwa i stopni wojskowych, przypadająca na niego część niepodzielonej jeszcze schedy po ojcu (m.in. majątek ([[Pałac Branickich w Lubomlu|Luboml]] na [[Wołyń|Wołyniu]]) została skonfiskowana. Osobistym wyrokiem cara [[Mikołaj I Romanow|Mikołaja I]] K. Branicki został zaocznie zesłany na [[Syberia|Syberię]], a w końcu pozbawiony praw cywilnych na terenie [[Imperium Rosyjskie|Rosji]]. Z uwagi na podobnie patriotyczną postawę braci, Aleksandra i Konstantego, cała rodzina Branickich popadła w niełaskę u cara.

 

Wspierał wszelkie działania patriotyczne zarówno na ziemiach polskich jak i wśród emigracji. Nie żałował funduszy na utrzymanie [[Szkoła Narodowa Polska w Paryżu|Szkoły Polskiej w Batignolles]] pod Paryżem i Londyńskiego [[Literary Association of the Friends of Poland|Literackiego Stowarzyszenia Przyjaciół Polski]], i na szkoły w samym miasteczku Montrésor. Wraz z braćmi Aleksandrem i Konstantym złożył znaczne fundusze na pożyczkę narodową w 1862 roku oraz potem, w 1871 roku, po wojnie francusko-niemieckiej. W czasie przygotowań do [[Powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] współpracował z [[Komitet Centralny Narodowy|Komitetem Centralnym Narodowym]]. Działał w komitetach zajmujących się zbieraniem funduszy na działalność powstania, organizował zaciąg ochotniczy do wojsk powstańczych, wspierał działalność tajnych stowarzyszeń patriotycznych, a także finansował działania powstańców. W [[Zamek w Montrésor|zamku Montrésor]] zgromadził imponujące zbiory malarstwa i rzeźby, a także manuskryptów i pamiątek, związanych zarówno z rodziną jak i z historią Polski.

Przyczynił się również do rozwoju gospodarczego Francji jak i na terenie [[Turenia|Turenii]] gdzie zamieszkał. W 1862 był odznaczony [[Legia Honorowa|Legią Honorową]]<ref>Base Léonore du ministère de la Culture [archive]</ref>.