Uwodzenie: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 53485982 autora 83.27.207.131 (dyskusja) niewłaściwy LZ Znacznik: Anulowanie edycji |
AndrzeiBOT (dyskusja | edycje) m Bot poprawia linkowanie wewnętrzne oraz wykonuje inne drobne poprawki |
||
Linia 6:
== Techniki wykorzystywane w uwodzeniu ==
{{fakt|data=2015-09|W uwodzeniu wykorzystuje się większość technik [[perswazja|perswazji]] i [[Manipulacja (psychologia)|manipulacji]], jak potwierdzenie społeczne, upodobanie, autorytet, niedobór}}. Robert Greene analizując dostępne źródła historyczne wyodrębnił też kilka kobiecych i męskich tożsamości uwodziciela, charakteryzujących się właściwymi sobie, pociągającymi cechami<ref>{{Cytuj|autor=Robert Greene|tytuł=Sztuka uwodzenia|data=2017-03-06|data dostępu=2017-03-06|isbn=9788380155329|wydawca=Czarna Owca|url=https://books.google.pl/books?id=nGcQvgAACAAJ&dq|język=pl}}</ref>. Należą do nich:
# ''Syrena'' - czyli np. [[Afrodyta]], [[Marilyn Monroe]] lub [[Kleopatra
# ''Rozpustnik'' - np. [[Armand Jean Richelieu|kardynał Richelieu]] lub [[Gabriele D’Annunzio|Gabriele D'Annunzio]], uwodzicielski jest lekceważący sposób, w jaki traktuje kobiety, jednocześnie bardzo mocno ich pożądając. Ponieważ ma reputację rozpustnika, działa tutaj także reguła dowodu społecznego, wzmacniająca perswazję.
# ''Idealny kochanek'' - np. [[Giacomo Casanova]] lub [[Madame Pompadour]], idealnie odczytuje fantazje i potrzeby uwodzonej osoby, których korzenie często kryją się w dzieciństwie.
Linia 34:
== Przypisy ==
{{Przypisy}}
{{Kontrola autorytatywna}}
[[Kategoria:Obyczajowość seksualna]]
|