Groźnica niema: Różnice pomiędzy wersjami

Żyje w lasach na obszarze od południowej [[Nikaragua|Nikaragui]] po [[dorzecze]] [[Amazonka|Amazonki]]. Największy przedstawiciel żmijowatych i największy jadowity wąż półkuli zachodniej. Zęby jadowe dochodzą do 2,5 cm długości<ref name="gady i płazy">{{cytuj książkę| nazwisko=Juszczyk | imię= W. | tytuł= Gady i płazy | rok=1978 | wydawca= Wiedza Powszechna| miejsce=Warszawa }}</ref>. Ukąszenie surukuku jest dla człowieka śmiertelne, bo choć jej [[jad]] jest mniej toksyczny niż niektórych innych [[grzechotniki|grzechotników]], to jednak wstrzykuje go w dużych ilościach (5-6 ml w jednym wstrzyknięciu). 20 % ukąszeń kończy się śmiercią<ref>{{cytuj książkę|nazwisko= |imię= |autor= David Burnie (red.)|autor link= |inni= |tytuł= Królestwo zwierząt|wydanie= |wydawca= Świat Książki|miejsce= Warszawa|rok= 2003|strony= 398|rozdział=|tom= |seria= |id = |isbn= 83-7311-632-X|oclc= |doi= |cytat= }}</ref>.

Jadu groźnicy używa się w lecznictwie [[homeopatia|homeopatycznym]] w bardzo wielkich rozcieńczeniach, ponieważ zawiera składnik zwiększający krzepliwość krwi. W niewoli surukuku nie przyjmuje posiłków, w związku z czym ciężko jest o zaopatrywanie laboratoriów w jad tego węża w celach farmaceutycznych.