Lee Harvey Oswald: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w Nowym Orleanie. Jego ojciec, weteran I wojny światowej, zmarł przed jego urodzeniem{{r|Zamachy}}. Matka początkowo sama wychowywała trzech synów: Lee Harveya, starszego Roberta orazi syna z pierwszego małżeństwa Johna Edwarda Pica. Następnie Lee kilka lat przebywał w sierocińcu, ponieważ matka nie była w stanie się nim opiekować{{r|Zamachy}}. Rodzina często się przeprowadzała. Zanim Lee skończył 18 lat, przeprowadzał się aż 22 razy. Mieszkał najczęściej w okolicach [[Nowy Orlean|Nowego Orleanu]] i [[Dallas]], ale mieszkał też krótko w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]{{r|Zamachy}}.

Amerykański pisarz [[Norman Mailer]], który w 1995 r. wydał książkę „Opowieść Oswalda” ([[Język angielski|ang.]] ''Oswald's Tale: An American Mystery''; w Polsce wydana w 2001 r.), w pierwszej połowie lat dziewięćdziesiątych przyjechał do Mińska i z pomocą [[Stanisłau Szuszkiewicz|Stanisława Szuszkiewicza]] dotarł do oficerów KGB, którzy śledzili Oswalda. Jak wynika z ich relacji, oprócz obserwacji Amerykanina KGB, przy założeniu jego dobrych intencji, miało ułatwić mu start w nowym życiu. Ponadto nadano mu kryptonim „Lichoj”{{r|onet}}. Mimo że miał prawie idylliczne warunki życia (duże, umeblowane mieszkanie i pensja od Rosyjskiego Towarzystwa Czerwonego Krzyża), pobyt w ZSRR zaczął mu coraz bardziej doskwierać. W swoim dzienniku skarżył się na brak atrakcji i możliwości wydawania pieniędzy. Jedyną jego rozrywką było podrywanie dziewczyndziewcząt{{r|onet}}.

Po czterech miesiącach starań Prusakowej o wyjazd i rozmowach z ambasadą USA w Moskwie, 1 czerwca 1962 r. Oswald wrazrazem z rodziną opuścił ZSRR. Do USA przybyli 13 czerwca{{r|onet}}. Razem z Mariną i dwójką córek zamieszkał w Dallas w Teksasie, gdzie również mieszkali jego brat i matka. Oswald zamierzał napisać pamiętnik dokumentujący życie w Związku Radzieckim, a także działał w [[Komitet „Fair Play” wobec Kuby|Komitecie „Fair Play” wobec Kuby]]{{r|Zamachy}}. Część ulotek FPCC Oswalda miało nadruki z adresem „544 Camp Street”. Był to ten sam budynek, w którym swoje biuro miał Guy Banister, eks-agent FBI zaangażowany w działalność kontrwywiadowczą. Wskazuje to na infiltrację organizacji przez służby rządowe lub bezpośrednią współpracę Oswalda z [[Federalne Biuro Śledcze|FBI]]{{r|Banister}}. 10. kwietnia 1963, Oswald przeprowadził nieudany zamach na życie prawicowego generała, [[Edwin Walker|Edwina Walkera]]{{r|Zamachy}}.

Według Raportu [[Komisja Warrena|Komisji Warrena]], Oswald po dokonaniu zamachu ukrył broń za pudłami i zszedł na dół. Na drugim piętrze budynku trafił na policjanta z bronią w ręku, który poszukiwał sprawcy. Przepuścił go po tym, jak szef Oswalda potwierdził jego tożsamość. Następnie Oswald wyszedł wcześniej z pracy{{r|history}} i udał się do domu, gdzie zostawił kurtkę, po czym wyszedł ponownie. Po przejściu kilkuset metrów został zagadnięty przez policjanta [[J.D. Tippit]]a. Oswald wyciągnął pistolet i zastrzelił funkcjonariusza na oczach świadków, a następnie zbiegł z miejsca zdarzenia. Ukrył się w kinie, zauważył to jednak kierownik pobliskiego sklepu z obuwiem, Johnny Brewer, który zawiadomił biletera. Ten zadzwonił po policję. Brewer zidentyfikował Oswalda i policjanci po krótkiej szamotaninie (Oswald próbował strzelać, ale pistolet nie wypalił) odwieźli go na posterunek{{r|NA2}}.

Dwa dni po aresztowaniu, 24. listopada 1963 Oswald został postrzelony przez [[Jack Ruby|Jacka Ruby’ego]], gangstera i właściciela klubu nocnego z [[Dallas]]. Nieprzytomnego Oswalda przewieziono do szpitala, gdzie zmarł{{r|Zamachy}}.