Konstantyn III (cesarz bizantyński): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
akt. |
||
Linia 42:
Najstarszy syn cesarza [[Herakliusz (cesarz bizantyński)|Herakliusza]] i jego pierwszej żony [[Fabia Eudokia|Eudokii]]. Matka Konstantyna zmarła wkrótce po urodzeniu dziecka, wskutek czego cesarz ożenił się ponownie – tym razem z własną bratanicą, naruszając w ten sposób prawa państwowe i kościelne. Wzbudziło to silną niechęć poddanych, oburzonych kazirodczym związkiem, tym bardziej, że nowa cesarzowa jawnie dążyła do ustanowienia następcą tronu własnego syna [[Herakleonas]]a. Ostatecznie, zgodnie z wolą ojca, Konstantyn zmuszony był podzielić się władzą z bratem przyrodnim ([[638]]).
Po śmierci Herakliusza [[11 lutego]] 641 r. Konstantyn objął pełnię władzy, rządził jednak tylko przez cztery miesiące. Zmarł 24 maja na gruźlicę, choć zgon jego przypisywano także działaniu byłej cesarzowej – macochy Martyny. W trakcie jego krótkiego panowania od cesarstwa odpadł zajęty w (r.640-645) przez [[Arabowie|Arabów]] [[Egipt]].
Żonaty był z [[Gregoria|Gregorią]], córką Niketasa, i miał z nią dwóch synów:
| |||