Yakubu Gowon: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Oleo (dyskusja | edycje)
m drobne techniczne
m →‎Życiorys: int., lit.
Linia 22:
Urodził się w niewielkim plemienu [[Angas]] na południu Nigerii. Ukończył [[Zaria Government College]] i wstąpił do wojska nigeryjskiego. Ukończył [[Royal Military Academy Sandhurst|Królewską Akademię Wojskową]] w [[Sandhurst]] i studia sztabowe w [[Camberley]]. W 1963 został mianowany [[podpułkownik]]iem. Nie wziął udziału w przewrocie 15 stycznia 1966, po drugim przewrocie 29 lipca 1966 został jednak szefem rządu.
 
Jako premier obiecał szybkie przekazanie rządów cywilom., Jednakjednak w kraju zaczęły narastać konflikty plemienne. Ofiarami represji padali głównie zamieszkujący wschodnią część Nigerii [[Ibowie]]. W tej sytuacji zażądali oni przekazania swojemu przywódcy, [[Chukwuemeka Odumegwu Ojukwu|Odemegwu Ojukwu]], stanowiska gubernatora wschodniej prowincji kraju. W odpowiedzi Gowon wprowadził stan wyjątkowy i przeprowadził nowy podział administracyjny prowincji na dwanaście okręgów, rozbijając jedność obszarów zamieszkałych przez Ibów. Wówczas ogłosili oni secesję i 30 maja 1967 proklamowali niepodległość własnego państwa [[Biafra|Biafry]]. Rozpoczęta wtedy wojna domowa trwałątrwała do 1970. Ostatecznie wojskom rządowym udało się pokonać rebeliantów i zachować jedność kraju.
 
W czasie trwanie wojny Gowon, rozumiejąc wagę poparcia z zagranicy, zaprosił międzynarodowych obserwatorów, by ocenili zachowanie się nigeryjskich żołnierzy w czasie działań wojennych. Chcąc zachować jedność państwa uznał, że nie należy karać mieszkańców Biafry, a żołnierzy biafrańskich należy traktować humanitarnie. Po wojnie zwycięski Gowon podjął działania mające na celu odbudowę zniszczonego kraju i zaleczeniu ran wojennych. W 1970 ogłosił zamiar przekazania władzy cywilom do 1976, jednak w 1974 termin ten uległ przesunięciu. Dzięki swojemu liberalizmowi zyskał sobie uznanie na kontynencie afrykańskim, jednak zraził do siebie część armii.