Tarczyn: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
m rozbudowa sekcji "Historia"
Linia 73:
<br />[[Plik:Piramida wieku Tarczyn.png|690x480px]]
 
== Dane ogólneHistoria ==
[[Plik:Urząd Miejski w Tarczynie.jpg|thumb|left|220px|Urząd Miejski w Tarczynie]]
[[Plik:Kośćiół w Tarczynie widok tylnej części z Rynku.jpg|thumb|left|220px|[[Kościół św. Mikołaja BM w Tarczynie|Kościół św. Mikołaja w Tarczynie]]]]
[[Plik:Kościół w Tarczynie nocą podświtlony światłami.jpg|thumb|220px|Kościół nocą]]
[[Plik:Fontanna na rynku w Tarczynie.JPG|thumb|220px|Fontanna na rynku]]
Od XII do XIV w. był książęcą osadą targową i wsią parafialną oraz węzłem dróg południowego Mazowsza. [[Prawa miejskie]] uzyskał w 1353, do XVI w. stanowił własność możnego rodu Szreńskich. Od XV do XVIII w. Tarczyn był stolicą największego powiatu ziemi zawkrzeńskiej, w XVIII w. miały miejsce wystąpienia chłopskie przeciwko wyzyskowi pańszczyźnianemu. W okresie [[Konfederacja Barska|konfederacji barskiej]] w okolicach działał oddział partyzancki [[Józef Sawa-Caliński|Józefa Sawy-Calińskiego]]. Podczas [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] liczne potyczki, w wyniku represji w 1870 Tarczyn utracił prawa miejskie. W 1898 uruchomiono [[kolej wąskotorowa|kolejkę wąskotorową]] łączącą Tarczyn z [[Grójec|Grójcem]] i [[Warszawa|Warszawą]]. Na początku XX w. ośrodek ruchu ludowego, podczas II wojny światowej działalność oddziałów partyzanckich [[Bataliony Chłopskie|Batalionów Chłopskich]] i [[Armia Krajowa|Armii Krajowej]]. Po zakończeniu [[II wojna światowa|II wojny światowej]] odbudowano zniszczenia, w 1953 uruchomiono kolej normalnotorową do [[Skierniewice|Skierniewic]]. W 1968 uruchomiono duże Zakłady Przemysłu Owocowo-Warzywnego, w tym okresie rozbudowano fabrykę urządzeń handlowych<ref name="mazowsze">Tomasz Chludziński, Janusz Żmudziński "Mazowsze, mały przewodnik" Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1978 s. 249-250</ref>. 1 stycznia 2003, po 134 latach Tarczyn odzyskał prawa miejskie. W tym samym roku odłączył się od powiatu grójeckiego i przyłączył do piaseczyńskiego.
[[Prawa miejskie]] uzyskał w 1353. Po upadku [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]] w 1870 Tarczyn utracił je, a odzyskał 1 stycznia 2003, po 134 latach. W tym samym roku odłączył się od powiatu grójeckiego i przyłączył do piaseczyńskiego.
 
==Dane ogólne==
W Tarczynie znajduje się kościół z XVI w., [[Kościół św. Mikołaja BM w Tarczynie|pw. św. Mikołaja]], zbudowany w [[Architektura gotycka|stylu gotyckim]]. W 1898 uruchomiono [[kolej wąskotorowa|kolejkę wąskotorową]] łączącą Tarczyn z [[Grójec|Grójcem]] i [[Warszawa|Warszawą]], w 1953 kolej normalnotorową do [[Skierniewice|Skierniewic]]. Znajdowała się tu siedziba firmy „Perffetii van-melle” produkująca m.in. cukierki [[Mentos]].
 
Z Tarczynem związana jest m.in. [[Irena Sendlerowa]] (1910–2008), mieszkanka tego miasta w latach międzywojennych, która podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] uratowała z [[Getto warszawskie|getta warszawskiego]] ok. 2500 dzieci żydowskich. I. Sendlerowa – odznaczona m.in. [[Order Orła Białego|Orderem Orła Białego]], medalem [[Sprawiedliwy wśród Narodów Świata|„Sprawiedliwy Wśród Narodów Świata”]] i [[Order Uśmiechu|Orderem Uśmiechu]]. Była zgłoszoną polską kandydatką do Pokojowej Nagrody Nobla. W połowie 2007 władze samorządowe gminy Tarczyn przyznały I. Sendlerowej wyróżnienie Honorowy Obywatel Miasta Tarczyna.