Michał Wielhorski (generał): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Usunięto kategorię "Odznaczeni Medalem Złotym Orderu Virtuti Militari (I Rzeczpospolita)"; Dodano kategorię "Odznaczeni Krzyżem Kawalerskim Orderu Virtuti Militari (I Rzeczpospolita)" za pomocą HotCat, drobne merytoryczne |
Deklinacja. |
||
Linia 32:
Ponownie z Poniatowskim przybył do Polski aby przyłączyć się do [[Insurekcja kościuszkowska|powstania kościuszkowskiego]] w maju [[1794]], gdzie jako generał lejtnant był dowódcą wojsk [[Litwa|litewskich]] od 4 czerwca, po dymisji [[Jakub Jasiński (generał)|Jakuba Jasińskiego]]. Działania wojenne jakie prowadził na Litwie i w obronie [[Wilno|Wilna]] nie były jednak nazbyt fortunne, brak mu było lokalnego poparcia, jak i energii i charyzmy poprzednika. W wyniku bezczynności utracił [[Wilno]], po czym załamał się i poprosił o dymisję. Walczył jednak później w obronie Pragi.
Zachorowawszy poważnie na oczy udał się na leczenie, od 5 sierpnia decyzją [[Tadeusz Kościuszko|Tadeusza Kościuszki]] zastąpiony jako komendant wojsk litewskich przez [[Stanisław Mokronowski|Stanisława Mokronowskiego]]. Po dostaniu się Kościuszki do niewoli nowy naczelnik [[Tomasz Wawrzecki]] proponował Wielhorskiego na członka Rady Wojennej, co zostało zablokowane przez frakcję "[[Jakobini polscy|jakobinów]]". Wielhorski był jedną z głównych postaci frakcji "dworskiej" powstańców, razem z [[Józef Poniatowski|księciem Józefem]], [[Stanisław Mokronowski|Stanisławem Mokronowskim]] i [[Eustachy Erazm Sanguszko|Eustachym
Trzeci po Poniatowskim i Kościuszce na oryginalnej liście nagrodzonych [[Order Virtuti Militari|Orderem Virtuti Militari]] w [[1792]].
| |||