Klemens Rudnicki: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m MalarzBOT: poprawki |
Obizorowic (dyskusja | edycje) m drobne redakcyjne |
||
Linia 27:
== Życiorys ==
Pochodził z rodziny senatorskiej Rudnickich pieczętującej się herbem Lis. Był synem Zygmunta, starosty trembowelskiego i Stefanii Marynowskiej herbu Niezgoda<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = http://www.genesis.jaxasoft.se/genesis/genesis.aspx?id=112 [dostęp 2019-02-15] |data = }}</ref>. Wnuk pisarki [[Zofia Rudnicka (1828–1903)|Zofii z Mrozowickich Rudnickiej]]. Działał w [[Organizacja Młodzieży Niepodległościowej „Zarzewie”|„Zarzewiu”]] i w [[Polskie Drużyny Strzeleckie|Drużynach Strzeleckich]]. Od sierpnia do września 1914 w [[Legion Wschodni|Legionie Wschodnim]], potem, jako podporucznik rezerwy został powołany do [[Armia Austro-Węgier|armii austriackiej]]. Ciężko ranny nad [[Socza|Isonzo]]. Na [[podporucznik]]a został awansowany ze starszeństwem z 1 grudnia 1917 roku w korpusie oficerów rezerwy piechoty. Pełnił wówczas służbę w [[15 Pułk Piechoty Austro-Węgier|c. i k. 15 pułku piechoty]]{{odn|Lista starszeństwa c. i k. Armii|1918|s=367, 493}}.
W listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego. Zweryfikowany w stopniu rotmistrza ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919 służył w [[2 Pułk Szwoleżerów Rokitniańskich|2 pułku Szwoleżerów Rokitniańskich]]. 11 czerwca 1927 roku został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza na stanowisko dowódcy [[Szwadron Kawalerii KOP „Podświle”|7 szwadronu kawalerii]]{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 16 z 11 czerwca 1927 roku, s. 172}}. 18 lutego 1928 roku awansował na [[major]]a ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1928 roku i 31. lokatą w korpusie oficerów kawalerii{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 47}}. 23 grudnia 1929 roku został powołany do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie, w charakterze słuchacza Kursu 1929–1931. Z dniem 1 września 1931 roku, po ukończeniu kursu i uzyskaniu dyplomu naukowego oficera dyplomowanego, przeniesiony został do Wyższej Szkoły Wojennej, na stanowisko wykładowcy taktyki ogólnej. Od kwietnia 1933 roku był zastępcą dowódcy [[7 Pułk Strzelców Konnych Wielkopolskich|7 pułku strzelców konnych wielkopolskich]]{{odn|Kryska-Karski|Żurakowski|1991|s=99}}{{odn|Leżeński|Kukawski|1991|s=10}}. Mianowany w roku następnym podpułkownikiem wrócił do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] na stanowisko kierownika katedry taktyki ogólnej. W 1938 został dowódcą [[9 Pułk Ułanów Małopolskich|9 pułku Ułanów Małopolskich]], stacjonującego w [[garnizon]]ie [[Trembowla]].
Linia 102:
[[Kategoria:Żołnierze Legionu Wschodniego]]
[[Kategoria:Żołnierze Wojska Polskiego na emigracji w Wielkiej Brytanii po II wojnie światowej]]
[[Kategoria:Rudniccy herbu Lis]]
| |||