Węglik krzemu: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Anulowanie wersji 55551151 autorstwa 46.169.64.238: było dobrze, drobne redakcyjne, wikizacja, drobne techniczne, ilustracja
Znacznik: Anulowanie edycji
Poprawiona literówka
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej)
Linia 4:
'''Węglik krzemu''' ('''karborund''') – [[materiał]] [[ceramika|ceramiczny]] z grupy [[węgliki|węglików]] o ogólnym wzorze [[Krzem|Si]][[Węgiel (pierwiastek)|C]]. Występuje w naturze jako niezwykle rzadki minerał [[moissanit]]. Istnieją jego dwie odmiany krystaliczne α i β.
 
Węglik krzemu znalazł się w obszarze zainteresowań nauki pod koniec XIX w., w związku z poszukiwaniami nowych, niedrogich materiałów ściernych. Pierwsza metoda, opatentowana przez jej wynalazcę, [[Edward Goodrich Acheson|E. G. Achesona]], polegała na reakcji [[Ditlenek krzemu|krzemionki]] i [[Węgiel (pierwiastek)|węgla]] w piecu elektrycznym. Do dzisiaj jest stosowana ona w nieznacznie tylko zmodyfikowanej formie. Węglik krzemu można też otrzymywać w wyniku [[piroliza|pirolizy]] [[polikarbosilanpolikarboksilan]]ów<ref>{{Cytuj |autor = Delin Lai, Ping Xiao, Eddie Lopez-Honorato, Yongcai Song, Xiaofeng Zhao |tytuł = Fabrication of Silicon Carbide (SiC) Coatings from Pyrolysis of Polycarbosilane/Aluminum |czasopismo = Journal of Inorganic and Organometallic Polymers and Materials |data = 2011 |wolumin = 21 |numer = 3 |s = 534–540 |doi = 10.1007/s10904-011-9481-y | język = en |dostęp=z}}</ref>.
 
Węglik krzemu zwany jest czasami karborundem ze względu na jego twardość, która zawiera się pomiędzy twardością [[diament]]u i [[korund]]u.