Władysław Sikorski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Ordery i odznaczenia: drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 68:
| quote = Władysław Sikorski
}}
'''Władysław Eugeniusz Sikorski''' (ur. [[20 maja]] [[1881]] w [[Tuszów Narodowy|Tuszowie Narodowym]],
Przed wybuchem [[I wojna światowa|I wojny światowej]] uzyskał dyplom oficerski w austriackiej szkole wojskowej i został podporucznikiem rezerwy [[Armia Austro-Węgier|cesarskiej i królewskiej Armii]]. Był jednym ze współzałożycieli i członków polskich organizacji niepodległościowych: [[Związek Walki Czynnej|Związku Walki Czynnej]], [[Związek Strzelecki|Związku Strzeleckiego]] i [[Komisja Tymczasowa Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych|Komisji Tymczasowej Skonfederowanych Stronnictw Niepodległościowych]]. Walczył w [[Legiony Polskie (1914–1918)|Legionach Polskich]] w trakcie I wojny światowej. Od listopada 1918 roku służył w [[Wojsko Polskie (II RP)|Wojsku Polskim]]. Odegrał dużą rolę w czasie [[wojna polsko-bolszewicka|wojny
W pierwszych latach [[II Rzeczpospolita|II Rzeczypospolitej]] Sikorski pełnił ważne funkcje rządowe, włączając w to stanowisko [[Premierzy Polski|premiera]] (1922–1923) i [[Ministerstwo Spraw Wojskowych|ministra spraw wojskowych]] (1923–1924). W 1928 roku, w dwa lata po [[przewrót majowy|przewrocie majowym]] [[Józef Piłsudski|Józefa Piłsudskiego]], został odsunięty od eksponowanych stanowisk. Do 1939 roku pozostawał bez przydziału, w dyspozycji Ministra Spraw Wojskowych. W tym czasie napisał kilka książek dotyczących sztuki wojennej i stosunków międzynarodowych państwa polskiego. Sympatyzował z opozycją do rządów [[Sanacja|sanacji]]. W 1936 roku Sikorski wraz [[Ignacy Jan Paderewski|Ignacym
W 1939 roku, po wybuchu [[II wojna światowa|II wojny światowej]], Sikorski został premierem [[Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie|rządu RP na uchodźstwie]], [[Naczelny Wódz Polskich Sił Zbrojnych|Naczelnym Wodzem Polskich Sił Zbrojnych]] i adwokatem sprawy polskiej na europejskiej i światowej scenie dyplomatycznej. Był zwolennikiem ponownego nawiązania stosunków dyplomatycznych pomiędzy Polską a [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], zerwanych po [[Agresja ZSRR na Polskę|agresji ZSRR na Polskę w 1939]]. Stosunki te zostały w lipcu 1941 przywrócone po [[Atak Niemiec na ZSRR|ataku Niemiec na ZSRR]] [[Układ Sikorski–Majski|układem Sikorski–Majski]], jednak po odkryciu grobów ofiar [[Zbrodnia katyńska|zbrodni katyńskiej]] 25 kwietnia 1943 ZSRR ponownie zerwał stosunki dyplomatyczne z Polską, pod pretekstem prośby rządu polskiego skierowanej do [[Międzynarodowy Ruch Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca|Międzynarodowego Czerwonego Krzyża]], by ten zbadał sprawę zbrodni.
| |||